YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/12082
KARAR NO : 2020/3343
KARAR TARİHİ : 10.06.2020
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç :Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm :CMK’nın 231/11.maddesi gereğince açıklanan TCK’nın 179/3-2, 62. maddeleri gereğince mahkumiyet
Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanık hakkında yapılan yargılama sonucunda, TCK’nın 179/3-2, 62. maddeleri gereğince 2 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/5. maddesi gereğince sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı maddenin 8. fıkrası uyarınca 5 yıllık denetim süresine tabi tutulmasına dair Antalya 6. Sulh Ceza Mahkemesinin 10.06.2014 tarihli ve 2014/200 esas, 2014/514 sayılı kararının 14.07.2014 tarihinde kesinleşmesine müteakip sanığın denetim süresi içinde 28.12.2014 tarihinde trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçunu işlediği ve Antalya 6. Asliye Ceza Mahkemesinin bu suçtan sanığın mahkumiyetine karar verdiği, hükmün 20.05.2015 tarihinde kesinleştiği ve ihbar üzerine dosya yeniden ele alınarak önceki hükmün 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına dair Antalya 24. Asliye Ceza Mahkemesinin 01.12.2015 tarihli ve 2015/782 Esas, 2015/1747 Karar sayılı kararını kapsayan dosya incelendi:
Sanığın, kolluk tarafından yapılan rutin yol kontrolünde güvenli sürüş yeteneğini ortadan kaldıracak şekilde 2,28 promil alkollü olduğunun tespit edildiği olayda,
Yapılan yargılamaya toplanıp karar yerinde gösterilen delillere mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin yeterli araştırma ve inceleme yapılmadan hüküm verildiğine, takdiri indirim uygulanmadığına, kararın hukuka aykırı olduğuna yönelik temyiz itirazlarının reddine; ancak;
Sanığın kasten işlemiş olduğu suçtan dolayı hapis cezasına mahkûmiyetin kanunî sonucu olarak TCK’nın 53/1. maddesindeki haklardan yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hükme “T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK’nın 53. maddesine ilişkin olan 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanmış olması nedeniyle, iptal kararı doğrultusunda sanık hakkında TCK’nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının uygulanmasına” ibaresinin ilave edilmesi suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün, DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10.06.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.