YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/10915
KARAR NO : 2019/11503
KARAR TARİHİ : 09.12.2019
Mahkemesi :Ceza Dairesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : İstinaf Başvurusunun Düzeltilerek Esastan Reddine
Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 01/06/2018 tarih, 2018/1145 – 2018/1702 sayılı “istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddine” ilişkin kararı davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tazminat davasının dayanağını oluşturan Bakırköy 7. Ağır Ceza Mahkemesinin 2016/97-2017/38 sayılı ceza dava dosyası kapsamında davacının uyuşturucu ticareti yapmak suçundan beraatine hükmedildiği, hükmün temyiz edilmeyerek 05/04/2017 tarihinde kesinleştiği, davacının belirtilen dosyanın konusunu oluşturan eylemden ötürü 04/10/2009-27/09/2012 tarihleri arasında gözaltında ve tutuklu kaldığı, davanın işlem tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı Kanunun 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye açıldığı, dava için kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekilinin, davanın reddine karar verilmesi gerektiğine, hükmedilen tazminat miktarının fazla olduğuna, davalı taraf lehine vekalet ücreti belirlenmesi gerektiğine ilişkin tüm, davacı vekilinin ise cezaevi ve tedavi masraflarının, davacıya ait olan akaryakıt istasyonun düşük bedelle kiralanması sebebiyle uğranılan zararın ve ceza dosyasında ödenen vekalet ücretinin de maddi tazminat kapsamında hüküm altına alınması gerektiğine ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Maddi tazminatın, davacının tutuklu kaldığı döneme ilişkin net asgari ücret üzerinden hesaplanan “22.708,69” TL yerine, “21.700,17” TL olarak tayin edilmesi suretiyle, davacı lehine eksik maddi tazminata hükmolunması,
Kanuna aykırı olup, davacı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5271 sayılı CMK’nın 303/1. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapmayı gerektirmeyen bu hususun aynı madde uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, davacı hakkında maddi tazminata ilişkin hükmün 1. bendinin, “Davacının maddi tazminat talebinin kısmen kabulü ile 22.708,69 TL maddi tazminatın 27/09/2012 tarihinden itibaren işleyecek yasak faizi ile davalıdan alınarak, davacıya ödenmesine” şeklinde değiştirilmesi suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 01/06/2018 tarihli, 2018/1145-2018/1702 sayılı kararına karşı yapılan temyiz isteminin isteme uygun olarak 5271 sayılı CMK’nın 302/1. maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE; 5271 sayılı CMK’nın 7165 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 304/1. maddesi uyarınca, dosyanın gereği için İstanbul 2. Ağır Ceza Mahkemesine; kararın bir örneğinin de İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesine iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE; 09/12/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.