YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/10798
KARAR NO : 2021/7271
KARAR TARİHİ : 26.10.2021

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
…
…

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanıklar …, … ve … müdafileri ile katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Gerekçeli karar başlığında sehven “23/04/2014” olarak yazılmış olan suç tarihinin mahallinde “23/01/2014” olarak düzeltilmesi mümkün yazım hatası olduğu kabul edilmiştir.
Sanıklar müdafinin temyiz isteğinin sadece mahkumiyet hükümlerine yönelik olduğu bu nedenle; sanık … hakkında verilen beraat hükmünün sanık … müdafii tarafından temyiz edilmemiş olduğu anlaşılarak yapılan incelemede;
Olay günü sanık …’ün muhasebe müdürü-işveren vekili olarak, sanık … ’in üretim planlama müdürü olarak, sanık …’nın kaynakhanede usta başı olarak görev yaptığı … Kalıp şirketinde kaynakçı olarak çalışan müştekinin personel eksikliği nedeni ile görevlendirildiği pres kesme makinesinde çalışırken basit tıbbi müdahale ile giderilemez, 2. derece kemik kırığı oluşacak şekilde yaralandığı, kazanın meydana gelmesinde sanıklar … ile sanık … ’in asli kusurlu, müşteki ile sanık …’nın tali kusurlu olduğunun tespit edildiği, feragat yetkisi bulunan müşteki vekilinin karardan sonra temyiz aşamasında tüm sanıklar hakkındaki şikayetinden ve temyiz talebinden vazgeçtiği olayda;
1)Katılan … vekilinin tüm hükümlere yönelik temyiz isteği yönünden yapılan incelemede:
Katılan … vekilinin tüm hükümleri yasal süre içinde temyiz etmesinden sonra, vekaletnamesindeki yetkiye istinaden 14/07/2016 havale tarihli dilekçesi ile temyiz isteğinden vazgeçtiği anlaşıldığından; CMK’nın 266. maddesi gereğince katılan vekilinin tüm hükümlere yönelik TEMYİZ İNCELEMESİNE YER OLMADIĞINA, dosyanın mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
2-)Sanık … hakkındaki hükme yönelik sanık müdafinin temyiz isteği yönünden yapılan incelemede:
Mahkemece sanığın doğrudan 2.240 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiş olduğundan, hükümden önce 14/04/2011 tarihinde yürürlüğe girmiş olan 6217 sayılı Kanunun 26.maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenmiş olan geçici 2. maddenin 1 nolu bendindeki “Bölge adliye mahkemeleri faaliyete geçinceye kadar hapis cezasından çevrilenler hariç olmak üzere, sonuç olarak belirlenen üçbin Türk Lirası dâhil adlî para cezasına mahkûmiyet hükümlerine karşı temyiz yoluna başvurulamaz.” şeklindeki yasal düzenleme gereğince 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi uyarınca sanık … müdafinin temyiz isteğinin REDDİNE,
3)Sanıklar … ve … haklarındaki hükümlere yönelik sanıklar müdafilerinin temyiz isteği yönünden yapılan incelemede:
Katılan … vekili Av. … vekaletnamesindeki feragat yetkisine istinaden 14/07/2016 havale tarihli dilekçesi ile şikayetten vazgeçmiş olduğundan ve sanıklar … ve … müdafileri de 29/07/2016 havale tarihli dilekçesinde şikayetten vazgeçmeyi kabul etmiş olduğundan; dosya içeriği itibariyle de CMK’nın 223/9. maddesindeki derhal beraat kararı verilmesini gerektirir şartların bulunmadığı anlaşılmakla; hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; sanık … ve sanık … … hakkındaki davanın TCK’nın 73/4. ve CMK’nın 223. maddeleri gereğince DÜŞMESİNE; 26.10.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.