Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2019/10408 E. 2023/1987 K. 05.06.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/10408
KARAR NO : 2023/1987
KARAR TARİHİ : 05.06.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/347 E., 2015/714 K.
SUÇ : Kişiler arasındaki konuşmaların dinlenmesi ve kayda alınması
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanıklar hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Kocaeli 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 08.12.2015 tarihli ve 2015/347 Esas, 2015/714 Karar sayılı kararı ile;

Sanık … hakkında kişiler arasındaki konuşmaların dinlenmesi ve kayda alınması suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 37 nci maddesinin birinci fıkrası, 133 üncü maddesinin üçüncü fıkrası, 62 nci maddesi, 52 nci maddesinin ikinci, dördüncü fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkrası, 51 inci maddesinin birinci, üçüncü ve sekizinci fıkrası uyarınca 1 yıl 8 ay hapis ve 80,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve ertelemeye,

Sanık … hakkında kişiler arasındaki konuşmaların dinlenmesi ve kayda alınması suçundan 5237 sayılı Kanun’un 37 nci maddesinin birinci fıkrası, 133 üncü maddesinin üçüncü fıkrası, 62 nci maddesi, 52 nci maddesinin ikinci, dördüncü fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkrası, 58 inci maddesinin altıncı ve yedinci fıkrası uyarınca 1 yıl 8 ay hapis ve 80,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve mükerrirliğe,

Karar verilmiştir.

2. Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 22.06.2019 tarihli ve 2016/28533 sayılı, sanıkların temyiz isteminin reddi ile hükmün onanması görüşünü içerir Tebliğname ile Daireye tevdi edilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanıkların temyiz isteği, beraat kararı verilmesi gerektiğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Sanık …’in eniştesi olan diğer sanık … ile katılan arasında borç senedinin tahrifatı nedeniyle dava bulunduğu, sanık …’in katılan ile yapmış olduğu telefon konuşması kaydettiği ve bu kaydın diğer sanık … tarafın söz konu davaya delil olarak sunmasına konu olay nedeniyle sanıklar hakkında kişiler arasındaki konuşmaların dinlenmesi veya kaydedilmesi suçundan kamu davası açılmıştır.

2. Mahkemece sanıkların eylemleri sabit görülerek 5237 sayılı Kanun’un 133 üncü maddesinin üçüncü fıkrası uyarıca mahkumiyetlerine karar verilmiştir.

3. Sanık … soruşturma ve kovuşturma sırasında katılan ile eniştesi olan diğer sanık arasında senet bedelinin değiştirilmesi nedeniyle dava bulunduğu bu konu hakkında katılan ile yapmış olduğu telefon konuşmasına kaydettiğini, diğer sanığında davada delil olarak kullandığını beyan etmiştir.

4. Sanık … soruşturma ve kovuşturma sırasında katılana 4.100 TL’lik senet verdiğini ancak katılanın bu senedi 24.100 TL olarak değiştirip icraya koyması nedeniyle sahtecilik suçundan katılan ile aralarında dava bulunduğunu, eşinin kardeşi olan diğer sanığın katılan ile senet hakkında yaptığı telefon konuşma kaydını mahkemeye delil olarak sunduğunu beyan etmiştir.

5. Katılan soruşturma ve kovuşturma sırasında sanıklardan şikayetçi olduğunu beyan etmiştir.

IV. GEREKÇE
1. Sanık …’in katılan ile yapmış olduğu telefon konuşmasını kaydetmesi eyleminin, konuşmanın yüz yüze yapılmaması nedeniyle 5237 sayılı Kanun’un 133 üncü maddesin düzenlenen kişiler arasındaki konuşmaların dinlenmesi veya kayda alınması suçu kapsamında değerlendirilemeyeceği, elverişli vasıta olan telefon ile yapılmış olması nedeniyle aynı Kanun’un 132 nci maddesinde düzenlenen haberleşmenin gizliliğini ihlal suçu kapsamında değerlendirilebilir ise de kişinin tarafı olduğu haberleşme içeriklerini kaydetmesi eyleminin Kanunda suç olarak düzenlenmemesi nedeniyle haberleşmenin gizliliği ihlal suçunu da oluşturmayacağı, dosya arasında bulunan CD inceleme ve tespit raporuna göre haberleşme içeriklerinin senedin tahrifatına ilişkin dava konusu oluşturup katılanın özel yaşam alanına ilişkin olmaması nedeniyle aynı Kanun’un 134 üncü maddesinde düzenlenen özel hayatın gizliliğini ihlal suçunu da oluşturmadığı, sanık …’in söz konu kayıtları katılan ile arasındaki davaya delil olarak sunduğu, üçüncü kişi veya kişilere ifşa ettiğine dair bir iddianında bulunmaması nedeniyle hukuka aykırılık bilinciyle davranmadığı anlaşılmakla sanıklar hakkında 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi uyarınca beraate karar verilmesi gerekirken delillerin takdirinde ve suç vasfında yanılgıya düşülerek yazılı şekilde mahkumiyete karar verilmesi hukuka aykırı görülmüştür.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Ankara Kocaeli 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 08.12.2015 tarihli ve 2015/347 Esas, 2015/714 Karar sayılı kararına yönelik sanıkların temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükümlerin, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 05.06.2023 tarihinde karar verildi.