YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/8404
KARAR NO : 2019/5426
KARAR TARİHİ : 22.04.2019
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1, 2-b-d-e, 31/3, 52/2-4, 53/6 maddeleri gereğince mahkumiyet
Taksirle yaralama suçundan suça sürüklenen çocuğun mahkumiyetine ilişkin hüküm, suça sürüklenen çocuk müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Çocuk Koruma Kanununun Uygulanmasına İlişkin Usul ve Esaslar Hakkındaki Yönetmeliğin 20/1-7. maddesi ve 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanununun 35. maddesi uyarınca; fiil işlendiği sırada 15 yaşını doldurmuş olup da 18 yaşını doldurmamış çocukların işledikleri fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama ve bu fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinin olup olmadığının takdiri bakımından sosyal yönden inceleme yaptırılması ve mahkemece sosyal inceleme raporuna gerek görülmediği taktirde ise gerekçesinin kararda gösterilmesi gerektiği belirtilmiş ise de; suça sürüklenen çocuğun temyiz inceleme tarihi itibariyle 22-23 yaş aralığında olduğu, belirtilen eksikliğin telafisinin suça sürüklenen çocuğun yaşı itibariyle imkansız bulunduğu ve dosyaya bir katkı sağlamayacağı anlaşılmış,bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, suça sürüklenen çocuk müdafiin, suça sürüklenen çocuğun kusurunun bulunmadığına, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve ertelemeye ilişkin kanun maddelerinin uygulanmadığına, verilen para cezasının suça sürüklenen çocuğun ödeyecek durumda olmadığına, yönelik temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-5275 sayılı Kanunun 106/4. maddesi gereğince, çocuklar hakkında hükmedilen adlî para cezasının ödenmemesi hâlinde, aynı maddenin on birinci fıkrası hükmü gereğince uygulama yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Suç tarihi itibariyle sürücü belgesi olamayan suça sürüklenen çocuğun TCK’nın 53/6 maddesi gereğince sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının 7. bendinin sonuna “adlî para cezasının kısmen veya tamamen ödenmemesi halinde, ödenmeyen adli para cezasının 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanuna göre tahsil edileceğinin suça sürüklenen çocuğa ihtarına” ibaresinin yazılması, ve sürücü belgesinin geri alınmasına ilişkin hükmün 10. bendinin çıkarılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün, isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.