YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/8228
KARAR NO : 2019/424
KARAR TARİHİ : 14.01.2019

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : 500 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1- Davalı vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Davalı vekilinin temyizinin katılma yolu ile temyiz vasfında olmadığı dikkate alınarak, 6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan ve 21.07.2004 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddelerindeki temyiz sınırı ve hükmolunan tazminat miktarına göre hükmün davalı taraf açısından kesin olması nedeniyle davalı vekilinin temyiz isteminin 1086 sayılı HUMK’un 432. maddesi gereğince isteme uygun olarak REDDİNE,
2- Davacı vekilinin temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Davacı tarafça gözaltı tarihinden itibaren faize hükmolunmasının talep edildiği ve dosya içeriğine göre davacının 03.12.2013 tarihinde gözaltına alındığı dikkate alınarak, hükmün esasını oluşturan kısa kararda davacının talebine uygun olarak gözaltı tarihi olan 03.12.2013 tarihinden itibaren faize hükmedilmiş olmasına karşın, gerekçeli kararın hüküm fıkrasında faize hükmolunmaması suretiyle çelişki yaratılması,
Kanuna aykırı olup, davacı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden gerekçeli kararın hüküm fıkrasının 1 numaralı bendinin içeriği hüküm fıkrasından çıkartılarak yerine ”CMK’nın 141 ve devamı maddeleri gereğince davacı …’ın manevi tazminat talebinin KISMEN KABULÜ ile takdiren 500 TL manevi tazminatın gözaltı tarihi olan 03.12.2013 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı Maliye Hazinesinden alınarak davacıya VERİLMESİNE, fazlaya ilişkin talebin reddine,” cümlesinin yazılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14.01.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.