YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/800
KARAR NO : 2019/4791
KARAR TARİHİ : 09.04.2019
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Görevi kötüye kullanma
Hüküm : Her iki sanık hakkında CMK’nın 223/2-b gereğince beraat
Görevi kötüye kullanma suçundan sanıkların beraatine ilişkin hüküm mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Suç tarihinde sabah saat 06:00 sıralarında evinde bayılması üzerine eşi tarafından 112 acilin aranmasıyla olay yerine ambulansla intikal eden 112 acilde görevli olan doktor ve hemşire olan sanıkların, müteveffada bir gün önce kar küremesi sebebiyle başlayan ağrılarını miyalji(kas ağrısı) olarak tanımlayıp tansiyonunu 10/6 olarak ölçüp, nabzının 90 olduğunu tespit etmeleriyle polikliniğe başvurmasını önererek evden ayrılmalarının ardından şikayetlerinin artmasıyla kendi imkanlarıyla yakınlardaki bir hastaneye saat 07:30 da başvurduğunda ex duhul olarak kabul edildiği ancak müteveffaya otopsi yapılmaması sebebiyle ölüm sebebinin tespit edilmediği olayda, ölüm sebebinin tespit edilememesi dolayısıyla sanıkların eylemleriyle meydana gelen netice arasında illiyet bağı bulunup bulunmadığının araştırılmasının dolayısıyla eylemin daha ağır bir suç oluşturduğunun tespiti olanaklı olmadığından sanıklara isnat edilen eylemin, 5237 sayılı TCK’nın 257/2. maddesinde tanımlanan görevi kötüye kullanma suçu kapsamında değerlendirilmesiyle, anılan suçun 5237 sayılı TCK’nın 66/1-e maddesi uyarınca 8 yıllık zamanaşımına tabii olduğu kanaatine varılmıştır. Kesen nedenlerin varlığı halinde süre yeniden işlemekte ise de, zamanaşımını kesen en son işlem, 13/05/2010 tarihli sorgu olup, anılan tarihten itibaren 5237 sayılı TCK’nın 66/1-e maddesinde öngörülen 8 yıllık zamanaşımının, hakkında soruşturma izni istenen sanıklar bakımından durma süresi de gözetildiğinde, inceleme tarihinden önce gerçekleştiği, dosya içeriği itibariyle de, 5271 sayılı CMK’nın 223/9. maddesindeki derhal beraat kararı verilmesini gerektirir şartlar da bulunmadığı anlaşıldığından, mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olup, hükmün gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 5237 sayılı TCK’nın 66/1-e ve 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddeleri gereğince sanıklar hakkındaki kamu davasının DÜŞMESİNE, 09/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.