YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/7460
KARAR NO : 2023/2076
KARAR TARİHİ : 08.06.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/399 – 2016/211
SUÇ : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Tire Asliye Ceza Mahkemesinin, 07.09.2012 tarihli ve 2011/406 Esas, 2012/344 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında 2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan aynı Kanun’un 67/1, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 62 nci maddesi uyarınca 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair kurulan mahkumiyet hükmünün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiştir.

2. Tire Asliye Ceza Mahkemesinin, 07.09.2012 tarihli ve 2011/406 Esas, 2012/344 Karar sayılı kararının 28.12.2012 tarihinde kesinleşmesine müteakip, sanığın denetim süresi içinde 24.06.2014 tarihinde kasten yaralama suçunu işlediği sabit kabul edilerek Tire 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 17.02.2015 tarihli ilamı ile kesin nitelikte mahkumiyetine hükmedilmiştir.

3. Tire 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 11.03.2016 tarihli ve 2015/399 Esas, 2016/211 Karar sayılı kararı ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karar açıklanarak sanık hakkında 2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan, aynı Kanun’un 67 nci maddesinin birinci fıkrası, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 62 ve 53 üncü maddenin birinci fıkrası uyarınca 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

4. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan 18.10.2018 tarihli, 2016/212222 sayılı ve onama görüşlü Tebliğname ile dava dosyası Dairemize tevdi olunmuştur.

II. GEREKÇE
Kabul edilebilir bir temyiz başvurusu üzerine yapılan inceleme neticesinde;
Yargıtay’ın denetim işlevini yerine getirebilmesi için temyiz incelemesine konu hükmün gerekçe bölümünde, iddia ve savunmada ileri sürülen görüşlerin belirtilmesi, mevcut delillerin tartışılması ve değerlendirilmesi, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterilmesi ve ulaşılan kanaatin, suç oluşturduğu sabit görülen fiilin ve bunun nitelendirmesinin belirtilmesi, delillerle sonuç arasında bağ kurulması ve bu şekilde cezanın şahsîleştirilmesi gerekirken, açıklanan ilkelere uyulmadan hüküm kurulması, hukuka kesin aykırılık hâli olarak saptanmıştır.

III. KARAR
Başkaca yönleri incelenmeyen, Tire 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 11.03.2016 tarihli ve 2015/399 Esas, 2016/211 Karar sayılı kararının gerekçe bölümünde açıklanan nedenle, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 08.06.2023 tarihinde karar verildi.