YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/7139
KARAR NO : 2018/11841
KARAR TARİHİ : 10.12.2018
Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Hüküm : Davanın kısmen kabulü ile 19.817,62 TL maddi, 35.000 TL manevi tazminatın davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine
Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Dosya kapsamında mevcut tazminat davasına esas Muğla 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 2012/58 Esas sayılı dosyasına ilişkin 21/01/2016 tarihli yazıda, sanığın (davacı) tutuklu kaldığı sürenin Milas 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 10/12/2015 tarih, 2010/630-2012/66 sayılı ek kararı ile mahsup edildiğinin bildirilmiş olduğunun görülmesi karşısında; Her ne kadar CMK’nın 144/1-a maddesinin yürürlükten kaldırılması nedeniyle mahsup tazminata engel oluşturmayacak ise de, davacının gözaltı ve tutukluluk süresinin diğer bir hükümlülüğünden mahsup edilip edilmediği, mahsup işlemi yapıldığının tespiti halinde haklarında mahsup işlemi yapılmayan kişilerle tutukluluğu başka mahkumiyetinden mahsup edilenler arasındaki dengenin, hak ve nesafetin sağlanması gerektiği dikkate alınarak, davacının gözaltında ve tutuklu kaldığı sürelerin ne kadarının diğer hükümlülüğünden mahsup edildiği araştırılarak, tamamının mahsup edildiğinin belirlenmesi halinde makul bir miktar maddi ve manevi tazminata hükmolunması, bir kısmının mahsup edildiğinin belirlenmesi halinde ise mahsup edilmeyen kısma ilişkin olarak maddi ve manevi zarar dikkate alınıp, mahsup edilen kısım için de makul bir miktar maddi ve manevi tazminata hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 10/12/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.