YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/6864
KARAR NO : 2018/12380
KARAR TARİHİ : 19.12.2018
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : CMK’nın 231/11. maddesine göre açıklanan; TCK’nın 179/3. maddesi yollamasıyla aynı Kanunun 179/2, 50, 52, 52/4. maddeleri gereğince mahkumiyet
Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, mahalli Cumhuriyet savcısı ve sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanık hakkında yapılan yargılama sonucunda, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 179/3. maddesi yollamasıyla aynı kanunun 179/2. maddesi gereğince 1 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/5. maddesi gereğince sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı maddenin 8. fıkrası uyarınca 5 yıllık denetim süresine tâbi tutulmasına dair Konya 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 17.03.2009 tarihli ve 2007/1105 esas, 2009/294 sayılı kararının 23.04.2009 tarihinde kesinleşmesini müteakip sanığın denetim süresi içerisinde 01.09.2009 tarihinde görevi yaptırmamak için direnme ve hakaret suçlarını işlediği ve Konya 7. Asliye Ceza Mahkemesinin bu suçlardan sanığın mahkumiyetine karar verdiği, hükümlerin 11.05.2015 tarihinde kesinleştiği ve ihbar üzerine dosya yeniden ele alınarak önceki hükmün 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına dair Konya 14. Asliye Ceza Mahkemesinin 03.03.2016 tarihli ve 2015/1509 esas, 2016/257 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, mahalli Cumhuriyet savcısının ve sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Temel ceza belirlenirken, TCK’nın 61/1. madde ve fıkrasında yer alan ölçütler nazara alınarak, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar birlikte ve isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle, aynı kanunun 3/1. madde ve fıkrası uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden, kolluk ekiplerince durdurulan ve güvenli sürüş yeteneğini ortadan kaldıracak şekilde 303 promil alkollü olarak araç kullandığı tespit edilen sanık hakkında, hüküm tarihinde yürürlükte bulunan TCK’nın 179/3. madde ve fıkrası yollamasıyla aynı kanunun 179/2 ve 49/1. madde ve fıkraları gereğince 1 ay ile 2 yıl arasında hapis cezası tayin ve takdir etmek durumunda olan yerel mahkemece, suçun işleniş şekli ve saptanan alkol miktarına nazaran, benzer olaylarla karşılaştırıldığında eylem ile ceza arasındaki muvazeneyi bozacak, adalet ve hakkaniyete uygun düşmeyecek biçimde teşdidin derecesinde yanılgıya düşülerek, temel cezanın 1 yıl hapis cezası olarak belirlenmesi suretiyle sanığa fazla ceza verilmesi,
2- CMK’nın 231. maddesinin 11. fıkrası uyarınca, kendisine yüklenen yükümlülükleri yerine getiremeyen sanık hakkında durumunun değerlendirilerek kısmi infaz veya koşulların varlığı halinde TCK’nın 50. ve 51. maddelerinin uygulanması suretiyle yeni bir mahkumiyet hükmü kurulabileceği gözetilmeksizin, denetim süresi içerisinde kasten yeni bir suç işleyen ve kendisine yükümlülük yüklenmeyen sanık hakkında, yasal zorunluluk hali de bulunmadığı halde, önceki hükmün aynen açıklanması ile yetinilmesi yerine açıklanması geri bırakılan hükümle birlikte verilen kısa süreli hapis cezasının açıklanan hükümde adli para cezasına çevrilmesi,
Kanuna aykırı olup, mahalli Cumhuriyet savcısının ve sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 19.12.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.