YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/6821
KARAR NO : 2018/12191
KARAR TARİHİ : 17.12.2018
Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davanın kısmen kabulü ile 75.000 TL maddi tazminatın davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine
Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Anayasa Mahkemesi’nin 20/9/2017 tarih, 2014/14195 başvuru numaralı kararında da vurgulandığı üzere, suçta kullanılan veya suça konu eşyalara el konulmasının, bu eşyaların yeniden suçta kullanılmalarının önüne geçilmesi, caydırıcılığın sağlanması ve muhtemel bir müsaderenin sonuçsuz kalmasını önlemek gibi amaçlar taşıdığı, bununla birlikte kamu makamlarının söz konusu tedbirleri alırken kişilerin mülkiyet haklarının korunmasını gözetmelerinin gerektiği, fiilen el koyma tedbirinin uygulanmasının, kişilerin geçici süreyle de olsa mülkünden yoksun bırakılması gibi ağır bir sonuca yol açacağının belirtildiği,
Somut dosya açısından; el konulan aracın müsadere edilemeyeceğinin anlaşılması ile sicil kaydına şerh konulmak suretiyle daha az zarara yol açabilecek bir yolun da varlığına rağmen, yaklaşık 7 yıl el konulan aracın alıkonulması şeklindeki müdahalenin ölçülülük anlamında gereklilik ölçütünü sağlamadığı, bu kapsamda, davacı şirket lehine 5271 sayılı Kanunun 141/1-j maddesi kapsamında tazminat isteme koşullarının oluştuğu değerlendirilmekle;
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Tazminat davasına esas Gaziantep 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 31/12/2008 tarih, 2008/483-2008/1238 sayılı ilamına ilişkin ceza dosyası getirtilerek,… plaklı aracın sahibi olan davacı şirket ile sanık Hasan Akyol arasındaki hukuki ilişkinin tespit edilmesi, araca 11/05/2008 tarihinde el konulması ile birlikte, iade edilmesine karar verildiği 25/02/2015 arasında, aracın nerede ve ne şekilde muhafaza edildiği, bu süreçte aracın değerinde bir azalma olup olmadığı, iade kararı sonrasında aracın davacı şirket tarafından teslim alınıp alınmadığı araştırılıp, diğer yandan tazminat davasına konu araç ile 2008-2015 yılları arasında ne kadar kazanç sağlanabileceğinin Şoförler Odasından sorularak, bu bedelden, bakım, yakıt, amortisman gibi giderlerin düşülmesi suretiyle, net kazanç kaybı tespit edilerek, sonucuna göre karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi,
2-Dairemizce yapılan temyiz incelemeleri sırasında aynı konu ve haksız tutuklama nedenine dayalı olarak birden fazla davanın açıldığının tespit edildiğinin anlaşılması karşısında; hazine zararına yol açan mükerrer davalara ilişkin ödemelerin önlenmesinin temini ve kamu kaynaklarının etkili, verimli ve hukuka uygun kullanılması bakımından, aynı konu ve haksız tutuklama nedenine dayalı açılmış dava olup olmadığının ilgili birimlerden sorulup, Ulusal Yargı Ağı Bilişim Sistemi (UYAP) üzerinden de araştırılarak tespit edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 17/12/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.