YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/6293
KARAR NO : 2018/12432
KARAR TARİHİ : 19.12.2018

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suçlar : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma, mala zarar verme
Hükümler : 1-Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan;TCK’nın 179/3, 62/1, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiye t2-Mala zarar verme suçundan; 151/1, 62/1, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma ve mala zarar verme suçlarından sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanığın mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesinin 07.10.2009 gün ve 27369 sayılı Resmi Gazete’de yayınlanıp, yayımından itibaren bir yıl sonra 07.10.2010 tarihinde yürürlüğe giren, 23.07.2009 gün ve 2006/65 Esas, 2009/114 karar sayılı iptal hükmünün yürürlüğe girdiği tarihe kadar 5237 sayılı TCK’nın 50 ve 52. maddeleri ve 765 sayılı TCK hükümleri uyarınca doğrudan hükmedilip, başkaca hak mahrumiyeti içermeyen 2000 TL’ye kadar (2000 TL. Dahil) adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükümleri 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı Kanunun 305. maddesi gereğince kesin nitelikte olup, 07.10.2010 ila 6217 sayılı Kanunun yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihine kadar ise mahkumiyet hükümlerinin hiçbir istisna öngörülmeksizin temyizinin mümkün olduğu, 14.04.2011 ve sonrasında ise, doğrudan hükmedilen 3000 TL’ye kadar (3000 TL. Dahil) adli para cezalarının 5320 sayılı Kanunun Geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte olduğu, sanık hakkında mala zarar verme suçundan 27.11.2015 tarihinde verilen 2.000 TL adli para cezasından ibaret mahkumiyet hükmüne karşı suç niteliğine ilişkin de herhangi bir temyiz istemi bulunmadığından sanığın temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi uyarınca isteme uygun olarak REDDİNE;
2-Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesine gelince;
İki sınır arasında temel ceza belirlenirken suçun işleniş şekli, meydana gelen zararın ağırlığı, sanığın kasta dayalı kusurunun yoğunluğu nazara alınmak suretiyle, adalet ve hakkaniyet kurallarına uygun bir cezaya hükmedilmesi gerektiği gözetilmeksizin, olay günü kısa zaman aralıklarıyla iki araca çarpıp kaçan, yaklaşık bir saat sonra düzenlenen genel adli muayene raporunda aşırı alkollü olduğu ve alkolmetreyi üfleyemediği belirtilen sanık hakkında, suçun işleniş biçimi, suçun işlendiği zaman ve yer, meydana gelen tehlikenin ağırlığı ve sanığın kastının yoğunluğu nazara alınarak, alt sınır aşılıp hak ve nasafete uygun bir ceza hükmedilmesi yerine, asgari hadden ceza tayini, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma sebebi sayılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-TCK’nın 179/3. maddesinde alkol ve uyuşturucu madde etkisiye araç kullanmanın suç olarak düzenlenip aynı maddenin 2. fıkrasında ise yaptırımının belirlendiği gözetilmeksizin, temel ceza tayininde TCK’nın 179/2. maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK’nın 232/6. maddesine aykırı hareket edilmesi,
2-Hükmedilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında 50/1-a maddesinin gösterilmesi gerektiğinin gözetilmemesi;
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün (1) numaralı fıkrasında yer alan “179/3” ibaresinin “179/3. maddesi yollamasıyla aynı Kanun’un 179/2. maddesi” ibaresi ile değiştirilmesi, hükmün dördüncü paragrafında yer alan “25 gün adli para cezasının” ibaresinden sonra gelmek üzere “TCK’nın 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine,” ibaresinin yazılması suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 19.12.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.