YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/6260
KARAR NO : 2018/12519
KARAR TARİHİ : 20.12.2018

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK’nın 179/3-2, 62, 53, 58. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Anayasa Mahkemesinin, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarına ilişkin 24/11/2015 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 08/10/2015 tarihli, 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilebileceği değerlendirilerek yapılan incelemede;
400 promil alkollü vaziyette araç kullanıp kaza yapan ve aynı suçtan olan sabıkası tekerrüre esas alınan sanık hakkında, temel cezanın asgari hadden daha fazla uzaklaşılarak tayin edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi ve 5275 sayılı Kanunun 108/3. maddesi hükmü uyarınca ikinci kez tekerrür hükümlerinin uygulanması durumunda hükümlünün koşullu salıvermeden yararlanamayacağı gözönüne alınarak, trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan kurulan hükümde sanığa ait tekerrüre esas alınan Artvin Asliye Ceza Mahkemesinin 23/09/2014 tarihli, 2014/252 – 2014/277 sayılı ilamı ile verilen 25 gün hapis cezası ile mahkumiyetine ilişkin ilamında TCK’nın 58. maddesinin uygulandığı anlaşılmakla, ikinci kez mükerrir olan sanık hakkında, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın atılı suçu işlemediğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında TCK’nın 179/3. maddesi yollaması ile aynı Kanunun 179/2. maddesi gereğince ceza tayini gerekirken, hükmün esasını teşkil eden kısa kararda ve gerekçeli kararın hüküm kısmında temel ceza tayini sırasında uygulama maddesi olan TCK’nın 179/2. maddesine yer verilmemesi suretiyle CMK’nın 232/6. maddesine aykırı hareket edilmesi,
İsabetsiz olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hüküm fıkrasının temel cezanın belirlendiği ilk bendindeki “TCK 179/3 maddesi” ibaresinden sonra gelmek üzere “yollamasıyla aynı Kanunun 179/2. maddesi” ibaresinin yazılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20/12/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.