YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/6125
KARAR NO : 2018/11578
KARAR TARİHİ : 04.12.2018
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma
Hüküm : CMK’nın 231/11. maddesi uyarınca hükmün açıklanması
ile TCK’nın 179/2, 62, 53/1. maddeleri gereğince mahkumiyet
Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanık hakkında yapılan yargılama sonucunda, TCK’nın 179/2, 62. maddeleri gereğince 1 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı CMK’nın 231/5.maddesi gereğince sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına,aynı maddenin 8.fıkrası uyarınca 5 yıllık denetim süresine tabi tutulmasına dair Çeşme Sulh Ceza Mahkemesi’nin 14.02.2013 tarih ve 2012/507 E. 2013/161 K. sayılı kararının 14.03.2013 tarihinde kesinleşmesini müteakip sanığın denetim süresi içinde 02.09.2014 tarihinde işlediği kasıtlı suçtan verilen mahkumiyet hükmünün 30.06.2015 tarihinde kesinleştiği ve ihbar üzerine dosya yeniden ele alınarak önceki hükmün 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına dair Çeşme 2. Asliye ceza Mahkemesinin 03.12.2015 tarihli ve 2015/494 esas, 2015/752 sayılı kararını kapsayan dosyanın incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesinin, TCK’nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarına ilişkin 24.11.2015 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 08.10.2015 tarihli, 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilebileceği değerlendirilerek yapılan incelemede:
Kasıtlı suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK’nın 61/1. maddesinde yer alan ölçütlerden olan failin kastı, suçun işleniş biçimi ile meydana gelen tehlikenin ağırlığı nazara alınmak suretiyle TCK’nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, 357 promil alkollü olarak kullandığı araç ile tek taraflı kaza yapan sanığın kastının yoğunluğu ve meydana gelen tehlikenin ağırlığı gözetilerek, alt sınırdan daha fazla uzaklaşılarak hak ve nesafete uygun bir ceza yerine, yazılı şekilde ceza tayini, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Alkolün etkisiyle emniyetli bir şekilde araç sevk ve idare edemeyecek halde araç kullandığı tespit edilen sanık hakkında temel ceza tayin edilirken, uygulanan kanun maddesinin, “TCK’nın 179/3. maddesi yollamasıyla aynı Kanun’un 179/2. maddesi” yerine, “TCK’nın 179/2 maddesi” şeklinde gösterilmesi suretiyle CMK’nın 232/6. maddesine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasının 1. paragrafında yer alan “TCK’nın 179/2. hükmü” ibaresinin çıkarılarak yerine” TCK’nın 179/3. maddesi delaletiyle TCK’nın 179/2. maddesi”, ibaresinin yazılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04.12.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.