YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/6105
KARAR NO : 2018/11709
KARAR TARİHİ : 05.12.2018
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme
Hüküm : TCK’nın 32/1 ve CMK’nın 223/4-b maddeleri gereğince
sanığa ceza verilmesine yer olmadığına ve sanık hakkında
TCK’nın 57/1. maddesi gereğince akıl hastalarına özgü güvenlik tedbirinin uygulanmasına
Verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme suçundan sanığa ceza verilmesine yer olmadığına ve sanık hakkında akıl hastalarına özgü güvenlik tedbirinin uygulanmasına ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonunda, Karabük Üniversitesi Eğitim ve Araştırma Hastanesinin 24.05.2018 tarihli sağlık kurulu raporu tüm dosya kapsamı ile birlikte değerlendirilerek, sanığın, 30.07.2012 tarihinde verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme suçunu işlediği sırada, “şizofreni” denilen akıl hastalığına müptela olup, işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama ve bu fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğini ortadan kaldıracak boyuttaki bu hastalığın etkisi altında bulunması nedeniyle işlediği suça yönelik ceza sorumluluğunun olmadığı gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, sanık müdafiinin, sanığın yüksek güvenlikli sağlık kurumunda koruma ve tedavi altına alınmasının isabetsiz olduğuna ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
CMK’nın 223/3-a maddesinin, “Sanık hakkında; yüklenen suçla bağlantılı olarak yaş küçüklüğü, akıl hastalığı veya sağır ve dilsizlik hali ya da geçici nedenlerin bulunması… hallerinde, kusurunun bulunmaması dolayısıyla ceza verilmesine yer olmadığı kararı verilir.” hükmüne göre, akıl hastası olduğu kabul edilen sanık hakkında, TCK’nın 32/1 ve CMK’nın 223/3-a maddeleri gereğince ceza verilmesine yer olmadığı kararı verilmesi gerekirken, TCK’nın 32/1 ve uygulama alanı bulunmayan CMK’nın 223/4-b maddeleri gereğince ceza verilmesine yer olmadığı kararı verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususta aynı kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün ilk paragrafındaki, “TCK’nın 32/1. ve CMK’nın 223/4-b maddeleri” ibarelerinin, “TCK’nın 32/1 ve CMK’nın 223/3-a maddeleri” ibareleri ile değiştirilmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05.12.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.