YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/5686
KARAR NO : 2023/2189
KARAR TARİHİ : 15.06.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Sanıklar hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Sanıklar hakkında 2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan, 2863 sayılı Kanun’un 74 üncü maddesinin birinci fıkrası, 74 üncü maddesinin birinci fıkrasının ikinci cümlesi, 5237 sayılı Kanun’un 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 1 yıl 1 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılmalarına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
2. Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan, 05.09.2018 tarihli ve 2018/55799 sayılı, onama görüşlü Tebliğname ile Daireye tevdi olunmuştur.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
A. Sanık …’ın temyiz isteği;
1. Kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna,
2. Hakkında hükmün açıklanmasını geri bırakılması ya da erteleme hükümlerinin uygulanması gerektiğine,
3. Suçun oluştuğu konusunda kesin delil bulunmadığına,
4. Mağdur oldukları olayda sanık olarak mahkumiyetlerine karar verildiğine,
İlişkindir.
B. Sanık … ‘in temyiz isteği;
1. Kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna,
2. Hakkında hükmün açıklanmasını geri bırakılması ya da erteleme hükümlerinin uygulanması gerektiğine,
3. Suçun oluştuğu konusunda kesin delil bulunmadığına,
4. Mağdur oldukları olayda sanık olarak mahkumiyetlerine karar verildiğine,
İlişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
A. Yerel Mahkemenin Kabulü
1. “Mahkememizce yapılan yargılama sonucunda elde edilen deliller, tüm dosya kapsamı ile birlikte değerlendirildiğinde; Olay günü sanıkların jandarmadan yardım istedikleri, jandarma personeli kendilerine aracın yerine sorduklarında tam olarak tarif edemedikleri, Karabük’e gezmek için geldiklerini beyan ettikleri, jandarma ekipleri olay yerine intikal ettiklerinde sanıkların kullandığı aracın lastik ve camlarının zarar görmüş olduğunu tespit ettikleri, aracın bulunduğu yerin yakınında kral mezarlarının bulunduğu, burada yapılan incelemede kazı aletlerinin bulunduğu, sanıklardan …’a ait bir adet cep telefonunun temin edildiği, sanıkların jandarmaya çelişkili ifadeler verdiği, kendilerini gezdirdiğini iddia ettikleri arkadaşlarına hiç bir şekilde ulaşılamadığı ve kimliğinin tespit edilemediği, tüm bu hususlar birlikte değerlendirildiğinde sanıkların Bürnük köyündeki kral mezarını kazan kişiler olduğu sabit görüldüğünden sanıkların aşağıdaki şekilde cezalandırılmalarına karar vermek gerekmiştir. Sanıkların Kral mezarına verdikleri zarar telafi edilebilir nitelikte bulunmadığından hükmün açıklanmasının geriye bırakılmasına yer olmadığına dair karar vermek gerekmiştir.” denilmektedir.
IV. GEREKÇE
1. Sanıkların yargılama konusu eylemi için, 2863 sayılı Kanun’un 74 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca belirlenecek cezanın türü ve üst haddine göre 5237 sayılı Kanun’un 66 ncı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi gereği 8 yıllık olağan zamanaşımı süresinin öngörüldüğü anlaşılmıştır.
2. 5237 sayılı Kanun’un 67 nci maddesinin ikinci fıkrasının (d) bendi uyarınca zamanaşımı süresini kesen son işlemin 10.03.2015 tarihli mahkumiyet hükmü olduğu ve bu tarihten, temyiz incelemesi tarihine kadar, 8 yıllık olağan zamanaşımı süresinin 10.03.2023 tarihinde gerçekleşmiş olduğu belirlenmiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Karabük 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 10.03.2015 tarihli ve 2014/309 Esas, 2015/144 Karar sayılı kararına yönelik sanık … ve sanık …’in temyiz istekleri yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesinin birinci fıkrası gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesinin birinci fıkrasının (1) numaralı bendinin verdiği yetkiye dayanılarak sanıklar hakkındaki kamu davasının 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası gereği gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle DÜŞMESİNE,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 15.06.2023 tarihinde karar verildi.