Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2018/5063 E. 2018/10335 K. 05.11.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/5063
KARAR NO : 2018/10335
KARAR TARİHİ : 05.11.2018

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : 2.000 TL maddi ve 70.000 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Dosya içeriğine göre; davacı hakkında ihaleye fesat karıştırma, rüşvet ve suç işlemek amacıyla kurulan örgüte üye olma suçlarından cezalandırılması istemiyle kamu davası açıldığı, yapılan yargılama sonunda Bursa 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 06.04.2010 tarih, 2008/198 Esas, 2010/78 sayılı kararı ile üzerine atılı suçlardan beraatine karar verildiği, beraat hükümlerinin davacı yönünden temyiz edilmeden 02.07.2010 tarihinde kesinleştiğine dair şerh düzenlendiği ancak Dairemizce temyiz incelemesi sırasında Uyap sistemi üzerinden yapılan incelemede, Yargıtay 5. Ceza Dairesinin 09.06.2014 tarih, 2014/5915 Esas, 2014/6217 Karar sayılı ilamı ile davacı hakkında verilen beraat hükümlerinin bozulmasına karar verildiği dikkate alınarak, tazminat talebinin dayanağı olan ceza dava dosyası celp edilip incelenerek ve davacı hakkında düzenlenen yakalama, gözaltı, tutuklama ve tahliyeye ilişkin tüm tutanak, müzekkere ve belgelerin onaylı birer sureti de dosya içerisine alınarak davacının hangi suç ya da suçlardan tutuklandığı, soruşturma aşamasında davacı hakkında tefrik kararı verilip verilmediği, Yargıtay 5. Ceza Dairesinin bozma ilamı sonrası davacı hakkında verilip kesinleşen bir karar olup olmadığı araştırılıp tereddüde mahal vermeyecek şekilde tespit edilerek bu hususların sonucuna göre koruma tedbirleri nedeniyle tazminat davasının şartlarının değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden, eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekili ve davacı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün sair yönleri incelenmeksizin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 05.11.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.