YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/4705
KARAR NO : 2018/10328
KARAR TARİHİ : 05.11.2018
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK’nın 5237 TCK 179/3-2, 62,53 maddeleri gereğince mahkumiyet
Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan “TCK’nın 179/3 maddesi delaletiyle TCK’nın 179/2 maddesi gereğince” denilerek cezalandırılmasına karar verildiğinden tebliğnamede kanun maddesinin gösterilmediğine ilişkin görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Sanığın alkol miktarının 2,52 promil olması, herhangi bir kazaya karışmayıp rutin yol kontrolünde alkollü olduğunun tespit edilmesi karşısında TCK’nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, alt sınırdan fazla uzaklaşılarak sanık hakkında fazla ceza tayini,
2-TCK’nın 50. maddesinin sanık hakkında uygulanıp uygulanmamasına karar verilirken, sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle takdir hakkının kullanılması gerektiği, dosya içeriğine göre; sabıkası olmayan, dosyaya yansıyan olumsuz bir davranışı bulunmayan, yargılama sırasındaki davranışları lehine değerlendirilerek cezasında TCK’nın 62. maddesi gereğince indirim yapılan, lehe hükümlerine uygulanması talebinde bulunan sanık hakkında, “sanığın sosyal ve ekonomik durumuna, yargılama süresince duyduğu pişmanlığa,” şeklinde yetersiz gerekçe ile paraya çevirme hükümlerinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi suretiyle TCK’nınn 50. maddesine aykırı olarak yanlış gerekçe gösterilmesi;
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca hükmün kısmen isteme uygun olarak BOZULMASINA; 05.11.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.