YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/2412
KARAR NO : 2019/11536
KARAR TARİHİ : 09.12.2019
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK’nın 85/1, 62, 50/4, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkumiyet
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafiii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin sanığa kusur atfedilemeyeceğine, katılanlar vekilinin ise yaşı küçük ölene kusur atfedinen rapora itibar edilerek hüküm kurulmasının yerinde olmadığına ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay günü sanığın idaresindeki otomobili, kazanın meydana geldiği yerdeki cafeler için ayrılmış olan otomobil park alanındaki boş bir yere park etmek için, sola doğru yönlendirdiği esnada, bu boş park alanında bulunan yaşı küçük ölene aracının sol ön kısmıyla çarpması şeklinde gerçekleşen olayda;
TCK’nın 52/4. maddesinin son cümlesi uyarınca hakkında belirlenen hapis cezası adli para cezasına çevrilen sanık hakkında, belirlenen cezanın taksitlerinden birinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamının tahsil edileceğinin ve ödenmeyen adlî para cezasının hapse çevrileceğinin ihtarı ile yetinilmesi gerekirken “Sanığa verilen adli para cezasının miktarı, sanığın ekonomik ve şahsi hali göz önünde bulundurularak 5237 sayılı TCK’nın 52/4. maddesi gereğince taktiren sanığa verilen adli para cezasını sanığın birer ay aralıklarla 20 eşit taksitte ödemesine, taksitlerden birisi süresinde ödenmediği taktirde kalan cezanın tamamının tahsiline, (sanığa ihtar edilemedi)” biçiminde karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının paraya çevirmeye ilişkin (5.) maddesinin hükümden çıkarılarak yerine; ”Sanığa verilen adli para cezasının miktarı, sanığın ekonomik ve şahsi hali göz önünde bulundurularak 5237 sayılı TCK’nın 52/4. maddesi gereğince taktiren sanığa verilen adli para cezasını sanığın birer ay aralıklarla 20 eşit taksitte ödemesine, taksitlerden birisi süresinde ödenmediği taktirde kalan cezanın tamamının tahsil edileceğinin ve ödenmeyen kısmın hapis cezasına çevrileceğinin sanığa ihtarına, (sanığa ihtar edilemedi)” ibaresinin eklenmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 09/12/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.