YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/9672
KARAR NO : 2019/5848
KARAR TARİHİ : 08.05.2019
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK’nın 223/2-c. maddesi gereğince beraat
Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
TCK’nın 177. maddesinde “ …veya gözetimi altında bulunan hayvanı başkalarının sağlığı bakımından tehlikeli olabilecek şekilde kontrol altına almakta ihmal gösteren” halinin suç olarak düzenlendiği, maddede belirtilen suçun tehlike suçu olduğu, somut olayda ise bir kişinin yaralanmış olması sebebiyle zarar suçunun oluştuğu, Dairemizin yerleşik uygulamasına göre; tehlikeli eylemin zarara yol açması ve her iki suçun birlikte işlenmesi halinde sanığın hangi suç nedeniyle cezalandırılacağı belirlenirken suçlar için Kanunda öngörülen cezaların ağırlığının değil, zarar suçu-tehlike suçu ölçütünün esas alınması suretiyle, sanığın taksirle yaralama suçundan cezalandırılmasının mümkün olduğu ahvalde sadece taksirle yaralama suçundan cezalandırılması, ancak kovuşturma şartı olan şikayetin gerçekleşmemesi, şikayetten vazgeçilmesi veya uzlaşma nedeni ile taksirle yaralama suçundan cezalandırmanın mümkün olmadığı ahvalde ise, sanığın TCK’nın 177. maddesinde düzenlenen hayvanın tehlike yaratabilecek şekilde serbest bırakılması suçundan cezalandırılması gerektiği, somut olayda katılanın, tel çit ile çevrili sanığa ait işyerinin bahçesine girerek üst kattan düşürdüğü çamaşırı almaya çalışırken, sanığa ait köpeğin katılanı ısırdığı ve basit tıbbi müdahale ile giderilir şekilde yaralanmasına sebebiyet verdiği, olayın meydana geldiği yerin sanığa ait işyeri bahçesi olduğu, işyeri girişinin apartman girişinden ayrı bir kapısı olduğu, zile basılması üzerine sanık tarafından açıldığı, ayrıca bahçe girişi ile iş yeri girişine işyerinde köpek bulunduğuna dair uyarı levhaları da asıldığı görülmekle meydana gelen netice bakımından sanığın kusurunun bulunmadığı kabulü ile beraatine karar verilmesi karşısında, tebliğnamenin TCK’nın 177. maddesinin değerlendirilmesi hususunda bozma öneren görüşüne iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin sanığın kusurlu olduğuna, mahkumiyetinin gerektiğine ve TCK’nın 177 maddesinin değerlendirilmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 08/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.