YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/9556
KARAR NO : 2019/7080
KARAR TARİHİ : 11.06.2019

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1, 89/2-b-e, 62/1, 52/2, 4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılan ve vekilinin aşamalarda olay nedeniyle meydana gelen zararının giderilmediğini beyan ettiği, dosya içeriğinden katılanın zararlarının giderildiğine dair açık bir beyan ve tespit bulunmadığı, hükmün açıklanmasının geri bırakılması koşullarının oluşmadığı, hükmün gerekçe kısmında maddi hata sonucu katılanın uğramış olduğu maddi bir zararın bulunmadığını bildirdiğinin belirtildiği anlaşıldığından, tebliğnamedeki bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK’nın 52/4. maddesine yönelik uygulama bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 11/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.