YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/9254
KARAR NO : 2019/5520
KARAR TARİHİ : 24.04.2019
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : 1-Sanık … hakkında: CMK’nın 223/2 maddesi gereğince beraat
2-Sanık … hakkında: TCK’nın 89/1, 89/3-e, 53/1, 3, 51, 51/3, 7. maddeleri uyarınca mahkumiyet
Taksirle yaralama suçundan sanıklardan …’un beraatine; …’in mahkumiyetine ilişkin hüküm katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanık … hakkında taksirle yaralama suçundan kurulan beraat hükmünün temyiz incelemesinde:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin kusur durumuna ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın taksirle yaralama suçu bakımından kusurunun bulunmadığı gerekçesiyle beraatine karar verilirken, beraate dayanak teşkil eden kanun maddesinin gösterilmemesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının birinci paragrafında yer alan “BERAATİNE” ibaresinden önce gelmek üzere “CMK’nın 223/2-c maddesi uyarınca” ibaresinin eklenmesi suretiyle, eleştirilen husus dışında sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA;
2-Sanık … hakkında taksirle yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyiz incelemesinde:
Taksirle yaralama suçundan TCK’nın 89/3-b maddesi gereğince hüküm kurulması gerekirken sehven TCK’nın 89/3-e maddesi yazılmış ise de bu hususun mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası olarak kabul edilmiştir.
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre, katılan vekilinin sair temyiz itirazları yerinde görülmediğinden REDDİ, ancak;
5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden, sanık hakkında anılan madde ile hak yoksunluğuna hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolay 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, TCK’nın 53/1-3. maddeleri gereğince hükmedilen hak yoksunluğuna ilişkin bölümün hükümden çıkarılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASI, 24/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.