YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/91
KARAR NO : 2017/1884
KARAR TARİHİ : 13.03.2017
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : Beraat
Konya 14. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 24/ 12 /2015 tarih, 2015/1097 – 2015/1747 sayılı direnme kararı, 6763 sayılı Kanunun 36. maddesiyle değişik CMK’nın 307. maddesinin 3. fıkrası uyarınca; Yargıtay Ceza Genel Kurulu tarafından, direnme hükmünün incelenmesi için Dairemize gönderilmekle; yeniden incelenerek gereği düşünüldü:
Dairemizin 24.06.2015 tarih, 2014/20253 esas, 2015/11790 sayılı kararında yer alan” 1-Gündüz vakti, idaresindeki kamyonet ile, meskun mahalde, demir parmaklıklarla bölünmüş, tek yönlü, iki şeritli düz caddede sol şeritte seyir halinde olan sanığın, seyir şeridi üzerinde 9 yaşındaki mağdur küçük yayaya beyanına göre aracının sol ön kısmıyla çarparak temporolde çökme kırığının hayat fonksiyonlarını ağır derecede etkileyecek ve hayati tehlikeye sokacak şekilde yaralanmasına sebebiyet verdiği olaydan üç gün sonra kendine geldiğinde ifadesi alınan mağdur küçüğün orta refüjdeki demir parmaklıklara yakın şekilde yola paralel olarak yürüdüğünü ifade ettiği, yine aynı gün dinlenen …’in de mağdur küçükle benzer şekilde beyanda bulunduğu, olay yerinin yaklaşık 20 metre gerisindeki kavşak başında levha ile belirgin ve butonla kontrol edilen ışıklı yaya geçidinin de bulunduğu, her ne kadar sanık aşamalarda seyir yönüne göre sağda park halindeki aracın önünden yayanın aniden kaplamaya girdiğini beyan etmiş ise de, savunma dışında bir tespitin bulunmadığı, sanığın ifadesinin olaydan ancak üç gün sonra alınabildiği ve olay yeri tespitinin de 3 gün sonra yapıldığı, sanığın, çarpma noktasının yaklaşık 20 metre öncesinde ışık butonlu ve levha ile de belirgin yaya geçidi bulunan meskun mahaldeki yolda, yaya geçidine yakın bir bölgeden her an bir yayanın yola gireceğini öngörerek dikkatli ve teyakkuz halinde seyrini sürdürmesi gerekirken, kaplama üzerinde yürüyen yayaya aracının ön kısmıyla tali kusurlu şekilde çarptığı ve sanığın tali kusurlu olduğu anlaşılan olayda, oluş ve dosya kapsamına uygun düşmeyen ve sadece sanığın katılımı ile yapılan keşif sonrası düzenlenen bilirkişi raporuna itibar edilerek, sanığın mahkumiyeti yerine yazılı şekilde hüküm tesisi ” şeklindeki bozma gerekçesinin sonucu bakımından usul ve kanuna uygun olduğundan, kararda değişiklik yapılmasına yer olmadığına, CMK 307/3. maddesi uyarınca, dosyanın incelenmek üzere Yargıtay Ceza Genel Kurul Başkanlığına gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 13.03.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.