YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/8671
KARAR NO : 2019/5140
KARAR TARİHİ : 16.04.2019

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1, 89/2-b, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın 01.04.2015 tarihli talimat duruşmasında verdiği ifadesinde “…aracın şoförlüğünü … yapıyordu. Ben eşimle hastaneye gittiğim sırada, henüz devrini almadığım aracı … alarak evine gideceğini söylemişti. Ben de aracı kendisine verdim. … hastanede bulunduğum sırada geri döndü ve aracın aynasını kırdığını söyledi….” ifadesi ve aşamalardaki tüm savunmalarında kaza yapmadığına ilişkin örtüşen ifadeleri karşısında; …’ın tanık sıfatı ile ifadesi alınarak sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini yerine yazılı şekilde eksik inceleme ile hüküm kurulması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi ve halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 16.04.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.