YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/8501
KARAR NO : 2019/5318
KARAR TARİHİ : 22.04.2019
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/4, 22/3, 62/1, 50/1-a, 52/2-4, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet
Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü sanığın gece vakti, aydınlatmasız, meskun mahal içindeki, paralel iki yol şerit çizgisi ile bölünmüş, iki şeritli ve tek yönlü yolda seyir halindeyken önünde seyreden katılan …’in idaresindeki aracı sollamak için karşı istikametten gelen araçların kullanımındaki şeride geçtikten sonra kendi şeridine dönmek istediği esnada katılanın aracına sol ön kısmından çarpması, takiben de katılanın idaresindeki aracın yolun sağında bulunan bir ağaca çarparak durması neticesinde katılanlardan dördünün basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde, birinin de basit tıbbi müdahale ile giderilemez şekilde yaralanmasına asli kusurlu olarak sebebiyet verdiği olayda, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK’nın 61/1. ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle aynı Kanunun 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, asli kusurlu olarak meydana getirdiği kaza sonucu dört kişinin basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde, bir kişinin de basit tıbbi müdahale ile giderilemez şekilde yaralanmasına neden olan sanık hakkında, adalet ve hakkaniyet kuralları uyarınca cezada orantılılık ilkesi gözetilerek alt sınırdan daha fazla uzaklaşmak suretiyle ceza tayini gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurularak sanık hakkında eksik cezaya hükmolunması ve ayrıca sanığın 1,48 promil alkollü vaziyette araç kullanmakla beraber sollamanın yasak olduğu mahalde sollama yapması neticesinde kazanın meydana geldiği göz önünde bulundurularak, temel cezasında TCK’nın 22/3. maddesi uyarınca alt sınırdan uzaklaşılmak suretiyle artırım yapılması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın meydana gelen kazada kastının bulunmadığına ilişkin temyiz itirazlarının reddi ile hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 22/04/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.