YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/8243
KARAR NO : 2019/5431
KARAR TARİHİ : 22.04.2019

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1, 2-b, 3-b, 62, 52. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
CMK’nın 231. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde tartışılmaması, sanığın zararı karşılaması yönünde çabası olmadığı, ayrıca adli sicil kaydında kasıtlı suçtan sabıkasının bulunduğu gözetildiğinde, sonuca etki etmeyeceğinden ve yargılamayı gereksiz yere uzatacağından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiin, eksik inceleme ile hüküm kurulduğuna, tanık beyanına dayanılarak sanığın kusurunun eksik değerlendirildiğine, katılan vekilinin, verilen cezanın yetersiz olduğuna, sanığa takdiri indirim nedenlerinin uygulanmasının yerinde olmadığına yönelik temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Sanık hakkında TCK’nın 89/1. maddesi gereğince tayin edilecek temel cezanın TCK’nın 89/3-b maddesi ile artırılması ile yetinilmesi gerektiği gözetilmeden, temel cezanın önce TCK’nın 89/2-b maddesi ile, artırılıp bu cezanın da TCK’nın 89/3-b maddesi ile arttırılması suretiyle fazla ceza tayini,
2-Sanık hakkında hükmedilen 10.000 TL adli para cezasının taksitlendirilmesi sırasında uygulama maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK’nın 232/6. maddesine aykırı davranılması;
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün 2. paragrafının hükümden tamamen çıkarılıp 3. paragrafındaki “600 gün” ibaresinin “400 gün” 4. paragrafındaki “500 gün” ibaresinin “333 gün”, 5. paragrafında yer alan “10.000” ibaresinin çıkarılarak “6660 TL” ibaresi ile
değiştirilmesi ve hükmün 8. paragrafının başına ”TCK’nın 52/4. maddesi gereğince” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme aykırı olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22.04.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.