YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/74
KARAR NO : 2017/1886
KARAR TARİHİ : 13.03.2017
Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK’nın 223/2-a maddesi gereğince beraat
Manisa ( Kapatılan) 1. Sulh Ceza Mahkemesi’nin 01/04/2014 tarih, 2013/884 – 2014/414 sayılı direnme kararı, 6763 sayılı Kanunun 36. maddesiyle değişik CMK’nın 307. maddesinin 3. fıkrası uyarınca; Yargıtay Ceza Genel Kurulu tarafından, direnme hükmünün incelenmesi için Dairemize gönderilmekle; yeniden incelenerek gereği düşünüldü:
Dairemizin 03/10/2013 tarih, 2013/3286 esas, 2013/22589 sayılı kararında yer alan” Mağdurun polisaj işçisi olarak çalıştığı sanığa ait işyerinde 6 ay önce işe başladığı, olay günü çalışırken kullanmak üzere sağ eline eldiven giydiği, başka eldiven bulunmaması nedeniyle ve sol eli için kullanacağı eldivenin ıslak olmasından dolayı sol eline bez sarıp fazlalık kısmını zımpara makinesinde keserken kolunu yaraladığı olay nedeni ile, kazadan yaklaşık bir ay sonra düzenlenen olay yeri görgü ve tespit tutanağı, soruşturma aşamasında bilirkişiden alınan 25/04/2011 tarihli bilirkişi raporu ile sanığın gerekli iş güvenliği eğitimini vermemesi, gerektiğinde kişisel koruyucu malzemeleri vermemesi ve kullanılıp kullanılmadığını denetlememesi nedeniyle tali kusurlu bulunmasına, kovuşturma evresinde tanık …’in de katılımı ile icra edilen keşiften sonra alınan 28/01/2012 tarihli bilirkişi raporu ile sanığın iş yerinde çalışan işçilere iş sağlığı ve güvenliği eğitimi vermediğinden ve işyerinde herhangi bir kontrol mekanizması kurmadığından ve gerekli kontrolleri yaptırmadığından kaza olayının meydana gelmesinde asli kusurlu bulunmasına ve ilgili işyerinde idari yönden yapılan denetim sonrası da iş müfettişi tarafından işverenin işyerinde sağlıklı ve güvenli çalışma ortamının tesisi için gerekli önlemleri almadığından ve işçilere uygun iş eldiveni vermediğinden %100 kusurlu bulmasına karşın, mahkemece, “sanığa iş güvenliği mevzuatına aykırı olarak gerekli eğitimin verilmemiş olması, mevzuat uyarınca zaman zaman yapılması gereken denetimlerin yapılmamış olması, çalışma esnasında işin gereğine uygun biçimde yürütülmesi için lüzum eden direktiflerin verilmemiş olması, çalışma esnasında iş için gereken uygun teçhizatın seçilmemiş olması gibi nedenlerle cezai müeyyideyi sonuçlayacak kusurluluktan bahsedilemeyecek olmasına, kazaya müştekinin sebebiyet verdiğine” ilişkin isabetsiz gerekçeyle sanığın beraatine karar verilmesi, ” şeklindeki bozma gerekçesinin sonucu bakımından usul ve kanuna uygun olduğundan, kararda değişiklik yapılmasına yer olmadığına, CMK 307/3. maddesi uyarınca, dosyanın incelenmek üzere Yargıtay Ceza Genel Kurul Başkanlığına gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 13.03.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.