Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2017/622 E. 2018/10660 K. 12.11.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/622
KARAR NO : 2018/10660
KARAR TARİHİ : 12.11.2018

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK’nın 85/1, 31/3, 62/1, 51, 51/3, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan suça sürüklenen çocuğun mahkumiyetine ilişkin hüküm, suça sürüklenen çocuk müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, suça sürüklenen çocuk müdafiinin verilen kararın yasaya aykırı olduğuna, katılanlar vekilinin mahkemece suçun yanlış olarak nitelendirildiğine, delillerin sağlıklı şekilde değerlendirilmediğine ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay günü akraba olan suça sürüklenen çocuk ile …’nın fotoğraf çektirmek için beraberce ikamet ettikleri mahalden yaklaşık 10 dakikalık yürüme mesafesi uzaklıktaki kayalık alana gittikleri, …’nın yanında babasına ait av tüfeğini de getirdiği, suça sürüklenen çocuğun önce fotoğraf çektirmek istemesi üzerine tüfeği …’ten aldığı ve elini tetik mekanizmasına yaklaştırdığında tüfeğin ateş alarak çıkan saçma tanelerinin …’nın göğsünden isabet etmesi neticesinde öldüğü olayda, suça sürüklenen çocuğun eyleminin TCK’nın 22/3. maddesinde tanımlı bilinçli taksir hükümleri kapsamında değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabule göre de;
1)Suça sürüklenen çocuk tarafından işlendiği kabul edilen suçun taksirle işlenen bir suç olması karşısında, suçta kullanılan ve suça sürüklenen çocuğa ait olmadığı tespit edilen ve belirtilen sebeple müsaderesi mümkün olmayan av tüfeğinin TCK’nın 54/1. maddesi uyarınca müsaderesine karar verilemeyeceğinin gözetilmemesi,
2) Hükmün (5.) maddesinde suça sürüklenen çocuk hakkında hükmolunan 2 yıl 9 ay 10 günlük hapis cezasının TCK’nın 51. maddesi uyarınca ertelenmesine karar verilmiş olmasına rağmen, yine hükmün (9.) maddesinde belirlenen cezaya ilişkin TCK’nın ertelemeye ilişkin hükümlerinin uygulanmasına yer olmadığı şeklinde karar verilerek hükümde çelişkiye neden olunması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 12/11/2018 tarihinde oy birliği ile karar verildi.