YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/5968
KARAR NO : 2019/6237
KARAR TARİHİ : 15.05.2019
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hükümler : 1-Sanık … hakkında: TCK’nın 85/1, 62, 51/1-3, 51/7-8. maddeleri gereğince mahkumiyet
2-Sanık … hakkında: TCK’nın 85/1, 62, 51/1-3, 51/7-8. maddeleri gereğince mahkumiyet
3-Sanık … hakkında: TCK’nın 85/1, 62, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet
Taksirle öldürme suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanıklar müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıklar … ve …’ın yetkilileri olduğu, sanık …’in ise üretim ve laboratuvar yetkilisi olduğu boya şirketinin üretim bölümünde çalışan mağdur …’in boya kazanını temizlemek üzere kazanın içerisine girip boya sökücü olarak kullanılan kimyasal maddeler ile kazanı temizlediği sırada kimyasal maddelerin verdiği etki ile zehirlenerek komaya girdiği, kaldırıldığı hastanede ölmesi ile sonuçlanan olayda;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanıklar müdafinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-…’e ait otopsi raporunda, kişinin ölüm nedeni hakkında tedavi gördüğü hastaneye ait tıbbi belgeler, olay yeri rapor ve fotoğrafları içerir adli tahkikat dosyası ile birlikte Adli Tıp Kurumu Birinci Adli Tıp İhtisas Kurulundan görüş alınmasının uygun olduğunun belirtilmesine rağmen, kesin ölüm sebebi netleştirilmeden eksik inceleme ile hüküm kurulması,
2-TCK’nın 50. maddesinin sanıklar hakkında uygulanıp uygulanmamasına karar verilirken sanığın, kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle takdir hakkının kullanılmasının gerektiği, dosya içeriğine göre; yargılama sırasındaki olumlu hal ve davranışları lehlerine değerlendirilerek cezalarında TCK’nın 62. maddesi gereğince indirim uygulanan, müdafiilerinin 08.07.2014 tarihli dilekçe ile lehe hükümlerin uygulanılmasını talep ettiği sanıklar hakkında TCK’nın 50/4 maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde tartışılmaması suretiyle CMK’nın 230/1-d maddesine aykırı davranılması,
3-Katılan vekilinin UYAP sisteminden temin edilen 16.10.2017 tarihli dilekçe ile mağduriyetleri giderilmiş olduğundan ve tazminat davası bakımından sulh protokolü imzalandığından sanıklar hakkındaki şikayetlerinden vazgeçtiklerini beyan etmesi karşısında; suç tarihinde sabıkasız sanık … hakkında “katılanın maddi ve manevi zararlarının giderilmemiş olması” gerekçesi ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verildiği hususu da dikkate alındığında mahkemece 5271 sayılı CMK’nın 231. maddesinde sayılan nesnel (objektif) ve öznel koşulların değerlendirilip “hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin düzenlemenin sanık … hakkında uygulanıp uygulanmaması hususunun yeniden tayin ve takdirinde zorunluluk bulunması,
4-TCK’nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden taksirle yaralama suçundan hüküm kurulurken anılan madde ile sanık … hakkında hak yoksunluğuna hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanıklar müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince sair yönleri incelenmeksizin isteme aykırı olarak BOZULMASINA; aynı Kanunun 326/son maddesi uyarınca ceza miktarı yönünden sanıklar … ve …’ın kazanılmış haklarının saklı tutulmasına, 15.05.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.