YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/5796
KARAR NO : 2019/162
KARAR TARİHİ : 08.01.2019
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1, 89/2-b, 62/1, 52/2-4, 53/6 maddeleri gereğince mahkumiyet
Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 25/10/2018 tarih 2018/4-394 esas ve 2018/478 sayılı kararında da değinildiği üzere daha önce tarafların veya taraflardan birinin kabul etmemeleri nedeniyle sonuçsuz kalan uzlaştırmanın maddi ceza hukuku boyutunu ilgilendirmeyen, münhasıran uzlaştırma yöntemine yönelik olması nedeniyle usule ilişkin olduğu konusunda kuşku bulunmayan değişikliğin, derhal uygulama ilkesinin “zorunlu bir gereği olarak daha önce usulüne uygun olarak yerine getirilmiş olan uzlaştırma girişimine ilişkin işlemlerin yenilenmesini gerektirmediği ve sanığın 30.09.2014 tarihli uzlaşma teklif formunda uzlaşmak istemediğini beyan etmesi ile katılanın aşamalarda sanıktan şikayetçi olduğunu ve maddi zararının giderilmediğini ifade etmesi karşısında; tebliğnamedeki 02/12/2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 35. maddesi ile 5271 sayılı Kanun’un 254. maddesinin 1. fıkrasında yapılan değişiklik gereği yeniden değerlendirmesinde zorunluluk bulunması nedeniyle bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddine ancak;
Sanığın sevk ve idaresindeki otomobille kazaya sebebiyet verdiğinin anlaşılması karşısında, TCK’nın 53/6 maddesi gereğince yalnızca “B” sınıfı ehliyet belgesinin geçici olarak geri alınmasına karar verilmesi gerekirken aynı numaralı ehliyetine işli “E-A2 ” sınıfı ehliyetinin de geri alınmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 9 olarak numaralandırılan fıkrasındaki “25673 belge no’lu E-A2 sınıfı sürücü belgesinin ” ibaresinin hükümden çıkarılmasına yerine ” 25673 belge no’lu B sınıfı sürücü belgesinin ” ibaresinin eklenmek suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 08/01/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.