YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/5497
KARAR NO : 2018/1381
KARAR TARİHİ : 12.02.2018
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : CMK’nın 231. maddesi gereğince açıklanan TCK’nın 179/3-2, 62, 53 maddeleri gereğince mahkumiyet
Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan yapılan yargılama sonucunda, sanığın TCK’nın 179/3-2,62.maddeleri gereğince 25 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, CMK’nın 231/5. maddesi gereğince sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı maddenin 8. fıkrası uyarınca sanığın 5 yıllık denetim süresine tabi tutulmasına dair Doğanhisar (Kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesinin 09.07.2009 tarihli 2009/42 esas 2009/132 karar sayılı kararının 10.09.2009 tarihinde kesinleşmesini müteakip denetim süresi içerisinde 24.06.2013 tarihinde sanığın işlediği “trafik güvenliğini tehlikeye sokma” suçu nedeniyle Konya 5.(Kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesi’nin 2013/613 esas, 2013/986 karar sayılı ilamı ile 1 ay 20 gün hapis cezasına ilişkin 12.12.2013 tarihli, kararının 19.12.2014 tarihinde kesinleşmesi üzerine hükmün CMK’nın 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına ilişkin Doğanhisar Asliye Ceza Mahkemesi’nin 08.04.2015 tarih, 2015/44 esas– 2015/86 karar sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK’nın 50/3. maddesinde, daha önce hapis cezasına mahkum edilmemiş olmak koşuluyla, mahkum olunan otuz gün ve daha az süreli hapis cezasının aynı maddenin birinci fıkrasında yazılı yaptırımlara çevrilmesi zorunlu olduğu belirtilmiş olmasına karşın, suç tarihi itibariyle adli sicil kaydında sabıkası bulunmayan sanık hakkında tayin olunan 25 gün hapis cezasının, aynı maddenin birinci fıkrasında yazılı seçenek yaptırımlara çevrilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 12/02/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.