YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/5399
KARAR NO : 2019/5262
KARAR TARİHİ : 18.04.2019
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : 1-Sanık … hakkında TCK’nın 89/1, 22/3, 89/2- a, 62, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet
2-Sanık … hakkında CMK’nın 223/2-e maddesi gereğince beraat
Taksirle yaralama suçundan sanık …’ın mahkumiyetine, sanık …’ın beraatine ilişkin hükümler, sanık … müdafii, katılan vekili ve mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Gerekçeli karar başlığında suçun işlendiği zaman diliminin yazılmaması suretiyle, CMK’nın 232/2-c maddesine aykırı davranılması, mahallinde düzeltilebilmesi mümkün bir yazım eksikliği olarak görüldüğünden bozma sebebi yapılmamıştır.
1- Sanık …’ın mahkumiyetine ilişkin hükme yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde,
Anayasa Mahkemesinin 07.10.2009 gün ve 27369 sayılı Resmi Gazete’de yayınlanıp, yayımından itibaren bir yıl sonra 07.10.2010 tarihinde yürürlüğe giren, 23.07.2009 gün ve 2006/65 Esas, 2009/114 karar sayılı iptal hükmünün yürürlüğe girdiği tarihe kadar 5237 sayılı TCK’nın 50 ve 52. maddeleri ve 765 sayılı TCK hükümleri uyarınca doğrudan hükmedilip, başkaca hak mahrumiyeti içermeyen 2000 TL’ye kadar (2000 TL. Dahil) adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükümleri 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı Kanunun 305. maddesi gereğince kesin nitelikte olup, 07.10.2010 ila 6217 sayılı Kanunun yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihine kadar ise mahkumiyet hükümlerinin hiçbir istisna öngörülmeksizin temyizinin mümkün olduğu, 14.04.2011 ve sonrasında ise, doğrudan hükmedilen 3000 TL’ye kadar (3000 TL. Dahil) para cezalarının 5320 sayılı Kanunun Geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte olduğu, sanık hakkında 03.02.2015 tarihinde verilen 3000 TL’den ibaret mahkumiyet hükmüne karşı suç niteliğine ilişkin de herhangi bir temyiz istemi bulunmadığından sanığın temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak REDDİNE,
2- Sanık …’ın beraatine ilişkin hükme yönelik temyiz taleplerinin incelenmesine gelince;
Olay tarihinde 6 yaşında olan mağdur …’in Akçadağ Devlet Hastanesinde yapılan sünnet operasyonu nedeniyle organ işlev zayıflaması şeklinde yaralandığı olayda; Adli Tıp 2.İhtisas Kurulunun 16.6.2014 tarihli raporunda; sünnet işlemi sırasında uygun olmayan elektrokoter kullanımına bağlı olarak glans peniste nekroze doku oluştuğunun düşünüldüğü, tarafımıza gönderilen fotoğrafların kurulumuzca incelenmesinde glans penisin bütünlüğünü koruyamadığının anlaşıldığı, sünnet işleminin bu işi yapmaya ehliyetli sağlık memuru … tarafından gerçekleştirilmiş olduğu, ancak adı geçenin bu konuda yeterli özeni göstermemiş olduğunun oybirliği ile mütalaa edilmiş olduğu, tanık beyanlarına göre sanığın sünnet yaptığına dair kesin kanaate ulaşılamaması karşısında mahkeme kararında bir isabetsizlik bulunmadığından tebliğnamede bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılama sonunda yüklenen suçun sanık tarafından işlendiğinin sabit olmadığı gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin ve mahalli Cumhuriyet savcısının sanığın atılı suçu işlediğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle beraate ilişkin hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA; 18.04.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.