YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/4998
KARAR NO : 2019/123
KARAR TARİHİ : 08.01.2019
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1-3-b, 62/1, 53/6 maddeleri gereğince mahkumiyet
Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 25/10/2018 tarih 2018/4-394 esas ve 2018/478 sayılı kararında da değinildiği üzere daha önce tarafların veya taraflardan birinin kabul etmemeleri nedeniyle sonuçsuz kalan uzlaştırmanın maddi ceza hukuku boyutunu ilgilendirmeyen, münhasıran uzlaştırma yöntemine yönelik olması nedeniyle usule ilişkin olduğu konusunda kuşku bulunmayan değişikliğin, derhal uygulama ilkesinin “zorunlu bir gereği olarak daha önce usulüne uygun olarak yerine getirilmiş olan uzlaştırma girişimine ilişkin işlemlerin yenilenmesini gerektirmediğinin ve katılan …’ın kendisine yapılan uzlaşma teklifine olumsuz yanıt verdiğinin anlaşılması karşısında tebliğnamedeki 02/12/2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 35. maddesi ile 5271 sayılı Kanun’un 254. maddesinin 1. fıkrasında yapılan değişiklik gereği yeniden uzlaştırma işlemlerinin yapılması amacıyla bozma talep eden görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafiinin kusur durumuna ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması gerektiğine ilişkin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine ancak;
Sanık müdafiinin TCK’nın 51. maddesinde düzenlenen erteleme hükümlerinin uygulanmasına yönelik talebine rağmen CMK’nın 230/1-d maddesine aykırı olarak, TCK’nın 51. maddesinin sanık hakkında uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA; 08/01/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.