YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/49
KARAR NO : 2017/3152
KARAR TARİHİ : 12.04.2017

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK’nın 85/1, 62/1, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Karşıyaka 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 09/04/2015 tarih, 2015/49 – 2015/152 sayılı direnme kararı, 6763 sayılı Kanunun 36. maddesiyle değişik CMK’nın 307. maddesinin 3. fıkrası uyarınca; Yargıtay Ceza Genel Kurulu tarafından, direnme hükmünün incelenmesi için Dairemize gönderilmekle; yeniden incelenerek gereği düşünüldü:
Dairemizin 19.12.2014 tarih, 2013/28571 esas, 2014/26112 sayılı kararın yer alan” 5237 sayılı TCK’nın 50. maddesinin sanık hakkında uygulanıp uygulanmamasına karar verilirken, sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle takdir hakkının kullanılmasının gerektiği, dosya içeriğine göre; pişmanlığını dile getiren sanığın sabıkasının ve dosyaya yansıyan olumsuz bir davranışlarının bulunmadığı, iyi hali nedeniyle cezada TCK’nın 62. maddesi gereğince indirim yapıldığı, müştekilerden …’ın kovuşturma aşamasında sanık hakkındaki şikayetinden vazgeçtiği de göz önünde bulundurularak, “Sanığın üzerinde adli para cezasının etkili olacağı hususunda mahkememizde olumlu kanaat oluşmadığından” şeklindeki kanuna uygun olmayan gerekçe ile TCK’nın 50/4. maddesinde belirtilen paraya çevirme hükümlerinin uygulanmamasına karar verilmesi, ” şeklindeki bozma gerekçesinin sonucu bakımından usul ve kanuna uygun olduğundan, kararda değişiklik yapılmasına yer olmadığına, CMK’nın 307/3.maddesi gereğince, mahkemenin direnme kararı konusunda karar verilmek üzere dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 12.04.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.