YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/4769
KARAR NO : 2018/12342
KARAR TARİHİ : 18.12.2018

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK’nın 85/1, 62, 50/4, 52/2-3-4, 50/6 maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafiinin sair temyiz itirazlarının reddine ancak;
1- Sanığın idaresindeki otomobille gündüzün meskun mahal dışındaki çift yönlü hız sınırın 50 km olarak belirlendiği yolda kendi beyanına göre 95 km hızla seyrettiği ve sola doğru virajlı mevkiiye geldiğinde İzmit’ten Kandıra’ya doğru seyretmekte olan otobüsten yolun sağında inmiş ve yine yolun sağındaki banket üzerinden sanıkla aynı yönde yürümekte olan yayaya çarparak ölümüne sebebiyet verdiği tanık beyanları ve dosya kapsamına göre anlaşılmakla,
Mahkemenin de oluşu bu şekilde kabul etmesine rağmen İstanbul Adli Tıp Kurumu tarafından düzenlenen 07.01.2015 tarihli rapordan da anlaşıldığı, dolayısıyla sanığın olayda tam kusurlu olduğunun tespitiyle tam kusurlu sanık hakkında temel cezanın alt ve üst sınırı, kusur durumu, meydana gelen netice ile hak ve nesafet kuralları göz önünde bulundurularak alt sınırdan uzaklaşılması suretiyle uygun bir cezaya hükmedilmesi gerekirken yazılı şekilde tali kusurlu olduğu kabulüyle alt sınırdan hüküm kurulması,
Kabule göre de;
2- Sanık hakkında hükmedilen uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında uygulama maddesinin TCK’nın 50/4 maddesi delaletiyle 50/1-a maddesi yerine TCK’nın 50/4 maddesi şeklinde gösterilmesi,
3- Sanığın ehliyetinin geçici olarak geri alınmasına karar verilmesi sırasından uygulama maddesinin TCK’nın 53/6 yerine TCK’nın 50/6 maddesi şeklinde gösterilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA; 18/12/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.