Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2017/4666 E. 2018/11959 K. 11.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/4666
KARAR NO : 2018/11959
KARAR TARİHİ : 11.12.2018

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : 1- Katılan sanık … hakkında,
TCK’nın 89/1, 2-b, 62, 52/2, 4, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet 2- Katılan sanık … hakkında,
TCK’nın 89/1, 62, 52/2, 4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan katılan sanıkların mahkumiyetlerine ilişkin hükümler, katılan sanık … vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü;
1- Katılan sanık … hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde,
Anayasa Mahkemesinin 07.10.2009 tarih ve 27369 sayılı Resmi Gazete’de yayımından itibaren bir yıl sonra 07.10.2010 tarihinde yürürlüğe giren, 23.07.2009 tarih ve 2006/65 Esas, 2009/114 Karar sayılı iptal hükmünün yürürlüğe girdiği tarihe kadar 5237 sayılı TCK’nın 50 ve 52. maddeleri ve 765 sayılı TCK hükümleri uyarınca doğrudan hükmedilip, başkaca hak mahrumiyeti içermeyen 2000,00-TL’ye kadar (2000,00-TL dahil) adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükümleri 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı Kanunun 305. maddesi gereğince kesin nitelikte olup, 07.10.2010 ile 6217 sayılı Kanunun yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihine kadar ise mahkumiyet hükümlerinin hiçbir istisna öngörülmeksizin temyizinin mümkün olduğu, 14.04.2011 ve sonrasında ise, doğrudan hükmedilen 3000,00-TL’ye kadar (3000,00-TL dahil) adli para cezalarının 5320 sayılı Kanunun geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte olduğu anlaşılmakla; 07.05.2015 tarihinde doğrudan hükmedilen 1500,00-TL’den ibaret mahkumiyet hükmüne yönelik katılan sanık vekilinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi uyarınca isteme uygun olarak REDDİNE,
2- Katılan sanık … hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde ise,
Her ne kadar iddianamede sevk maddeleri arasında TCK’nın 89/2-b maddesi gösterilmemiş ve sanığa bu madde hükmünün uygulanması öncesi ek savunma hakkı tanınmamış ise de, kovuşturma aşamasında sanığa okunan iddianame içeriğinde, mağdurun kemik kırığı meydana gelecek şekilde yaralandığının belirtildiği, ayrıca karar celsesinde dosya kapsamına yönelik katılan sanık vekilinin son savunmasının alındığı gözetilerek, bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan sanık vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 11.12.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.