YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/4069
KARAR NO : 2018/11810
KARAR TARİHİ : 06.12.2018
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK’nın 85/1, 22/3, 62/1, 50/4, 52/2-4, 53/6, 63. maddeleri gereğince mahkumiyet
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ile katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Katılanlar vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Hükmün, katılanlar vekili tarafından temyiz edilmesinden sonra, temyizden vazgeçmeye yetkili katılanlar vekilinin 13.07.2017 havale tarihli dilekçesi ile temyiz talebinden vazgeçtiğini belirtmiş olması karşısında, CMK’nın 243. maddesi gereğince katılmanın hükümsüz kaldığı anlaşıldığından, hükmü temyiz etme hak ve yetkisi bulunmayan katılanlar vekilin temyiz isteminin, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı Kanunun 317. maddesi gereğince isteme aykırı olarak REDDİNE,
2- Sanık müdafinin, temyiz talebinin incelenmesinde gelince;
TCK’nın 50/4. maddesinde, taksirli suçlardan dolayı hükmolunan hapis cezasının uzun süreli de olsa, diğer koşulların varlığı halinde adli para cezasına çevrilebileceği, ancak, bu hükmün, bilinçli taksir halinde uygulanmayacağı belirtilmiş olmasına karşın, meydana gelen olayda bilinçli taksirle hareket ettiği mahkemece de kabul edilen sanık hakkında tayin edilen uzun süreli hapis cezasının paraya çevrilmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, bir nedene dayamayan temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmedilen 3 yıl 9 ay hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi esnasında, adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının ve kanun maddesinin belirtilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 232/6. maddesi ile TCK’nın 52/3. maddelerine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün adli para cezasına çevirmeye ilişkin 5. bendinin hükümden çıkarılmasına, yerine “Sanığa verilen hapis cezasının sanığın sosyal ve ekonomik durumu, suçun işlenmesi göz önüne alınarak TCK’nın 52/3. maddesi gereğince 1365 gün adli para cezasına çevrilmesine, TCK’nın 50/1-a ve 52/2. maddesi gereğince bir günlüğü takdiren 30,00 TL üzerinden paraya çevrilerek 40.950-TL ADLİ PARA CEZASINA ÇEVRİLMESİNE,” ibarelerinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 06.12.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.