YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/3935
KARAR NO : 2018/1408
KARAR TARİHİ : 13.02.2018
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma
Hüküm : TCK’nın 179/3-2, 62, 53/1, 58/6. maddeleri
gereğince mahkumiyet
Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Anayasa Mahkemesinin, TCK’nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarına ilişkin 24.11.2015 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 08.10.2015 tarihli, 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilebileceği değerlendirilerek yapılan incelemede:
Sanık hakkında düzenlenen iddianamede, TCK’nın 58. maddesinin uygulanması talep edilmemiş ve mahkemece bu konu hakkında ek savunma hakkı tanınmadan sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilmiş ise de; 03.04.2015 tarihli duruşmada sanığın yüzüne karşı iddianame ve eklerinin okunduğu anlaşıldığından bu husus bozma nedeni yapılmamış; aynı şekilde kasıtlı suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK’nın 61/1. maddesinde yer alan ölçütlerden olan failin kastı, suçun işleniş biçimi ile meydana gelen tehlikenin ağırlığı nazara alınmak suretiyle TCK’nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, 1.93 promil alkollü olarak araç kullanan ve tek taraflı kaza yapan sanığın kastının yoğunluğu ve meydana gelen tehlikenin ağırlığı gözetilerek, alt sınırdan uzaklaşılarak hak ve nesafete uygun bir ceza yerine, alt sınırdan ceza tayini, aleyhe temyiz olmadığından bu husus da bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın adli sicil kaydında yer alan ve tekerrüre esas alınan Nevşehir 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 24.01.2008 gün ve 2007/622, 2008/19 sayılı ilamına göre, TCK’nın 50. maddesi uyarınca belirli yerlere gitme veya belirli etkinlikleri yapmaktan yasaklanma seçenek tedbirine hükmedilmiş olan kararın mükerrirliğe esas alınamayacağı; ancak sanığın adli sicil kaydındaki 02.09.2012 tarihinde infaz edilen Nevşehir 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 30.01.2007 gün ve 2006/486-58 Karar sayılı cinsel taciz suçundan verilen ve 3 ay hapis cezasından ibaret olan mahkumiyet kararının tekerrüre esas alınması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasının 5. bendinin hükümden hükümden çıkarılarak; yerine: “Nevşehir 1. Sulh Ceza mahkemesi’nin 30/01/2007 tarih, 2006/486 Esas, 2007/58 Esas ve Karar sayılı kararı nedeniyle mükerrir olduğu anlaşılan sanığın cezasının TCK’nın 58/6, 7 madde ve fıkraları uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre göre çektirilmesine, cezasının infazından sonra hakkında denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına; ” cümlesinin konulması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.