YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/3856
KARAR NO : 2018/12093
KARAR TARİHİ : 12.12.2018
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK’nın 85/1, 22/3, 62. maddeleri uyarınca mahkumiyet
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK’nın 61/1 ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle TCK’nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken; 28.04.2014 günü saat 19:15’ de sanık sürücü …’in ulaşmaya çalıştığı yolunu uzatmamak üzere tersten yola girerek şerit ihlali yapması üzerine yolunda seyreden … ile çarpışması sonucunda meydana gelen kaza neticesinde …’ın vefat ettiği ve sanığın asli kusurlu kabul edildiği somut olayda, asli kusurlu olduğu kabul edilen sanık hakkında cezaya hükmolunurken alt sınırdan uzaklaşmak suretiyle ceza tayini gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması; aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK’nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan “failin güttüğü amaç ve saik” gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
2- Kendilerini aynı vekille ve tek vekaletname ile temsil ettiren ölen …’ın yakınları … ve … yararına tek vekalet ücreti hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden, vekalet ücretinin sanıktan alınarak kendisini vekil ile temsil ettiren katılanlara verilmesi şeklinde hükmedilmesi,
3- Sanık hakkında sürücü belgesinin geri alınmasında uygulanan kanun maddesinin gösterilmemesi sureti ile CMK’nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; sanığa verilen temel cezanın belirlenmesinde gösterilen diğer gerekçeler yasal ve yeterli olduğundan, hükmün 1.bendinde yer alan ’’sanığın amaç ve saiki’’ ve hükmün 6. bendine “sürücü belgesinin” sözcüklerinden sonra gelmek üzere “TCK’nın 53/6. maddesi gereğince” ibarelerinin hükümden çıkartılması ve vekalet ücretine ilişkin 10. bendinin hükümden çıkartılarak yerine “ Karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT’ye göre belirlenen 1.500 TL vekalet ücretinin sanıktan alınarak kendilerini vekil ile temsil ettiren katılanlara eşit olarak verilmesine,’’ şeklindeki bendin getirilmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12/12/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.