Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2017/3619 E. 2017/7926 K. 25.10.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/3619
KARAR NO : 2017/7926
KARAR TARİHİ : 25.10.2017

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanık …’in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 179/3 delaletiyle 179/2, 62/1, 50/1-a ve 52/2. maddeleri gereğince 1.000,00 Türk Lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına, sanığın cezasının 5237 sayılı Kanun’un 58/6. maddesine göre mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine dair Silivri 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 02/03/2017 tarihli ve 2016/1079 esas, 2017/100 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Dosya kapsamına göre, Yargıtay 21. Ceza Dairesinin 02/02/2016 tarihli ve 2016/476 esas, 2016/650 sayılı ilâmında da belirtildiği üzere, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 58/6. maddesine göre, tekerrür hâlinde hükmolunan cezanın, mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesi ve aynı maddenin 8. fıkrasında yer alan mükerrirlerin mahkûm olduğu cezanın infazı ile denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasının kanunda gösterilen şekilde yapılması gerektiği biçimindeki düzenlemeler doğrultusunda, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 108/1 -c maddesinde, tekerrür hâlinde işlenen suçtan dolayı mahkûm olunan süreli hapis cezasının dörtte üçünün infaz kurumunda iyi halli olarak çekilmesi durumunda, koşullu salıverilmeden yararlanılabileceği ve ancak aynı maddenin 2. fıkrasına göre, tekerrür nedeniyle koşullu salıverme süresine eklenecek miktarın, tekerrüre esas alınan cezanın en ağırından fazla olamayacağına dair hükümler nazara alındığında, mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanabilmesi için hapis cezasına hükmedilmesi gerektiği cihetle, hakkında para cezasına hükmedilen sanığın cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle CMK’nın 309.maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü’nün 03/07/2017 gün ve 94660652-105-34-5712-2017 sayılı kanun yararına bozma talebine atfen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 10/07/2017 gün ve 2017/42255 sayılı tebliğnamesi ile daireye ihbar ve dava evrakı tevdi kılınmakla;
TCK’nın 58 ve 5275 sayılı Kanunun 106 ve 108. maddeleri birlikte değerlendirildiğinde, hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi karşısında tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağı gözetilmeksizin, adli para cezasına mahkum edilen sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmesinde isabet görülmediğinden,
Kanun yararına bozma talebine dayanılarak düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına nazaran yerinde görüldüğünden, Silivri 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 02/03/2017 tarihli ve 2016/1079 esas, 2017/100 sayılı kararının 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedenine göre uygulama yapılarak; hüküm fıkrasının tekerrüre ilişkin 8. bendinin hükümden çıkarılmasına, hükmün diğer kısımlarının aynen bırakılmasına, infazın buna göre yapılmasına, dosyanın gereği için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 25/10/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.