YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/2576
KARAR NO : 2018/11307
KARAR TARİHİ : 27.11.2018
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1, 89/3-b, 62/1, 52/2-4, 53/6 maddeleri gereğince mahkumiyet
Taksirle yaralama suçundan sanıkların mahkumiyetlerine ilişkin hüküm sanıklar müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılanlar ve sanıkların kendilerine yöneltilen uzlaşma teklifine olumsuz yanıt verdiklerinin anlaşılması karşısında tebliğnamedeki 02/12/2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 35. maddesi ile 5271 sayılı Kanun’un 254. maddesinin 1. fıkrasında yapılan değişiklik gereği yeniden uzlaştırma işlemlerinin yapılması amacıyla bozma talep eden görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanıklar müdafinin kusur durumuna ve sair nedenlere yönelik temyiz itirazlarının reddine, ancak,
1- 2002 doğumlu mağdur …’in … Devlet Hastanesi tarafından düzenlenen 06.11.2013 tarihli adli raporunda mağdurun sağ ayak parmaklarından 3 tanesinin ampute olduğunun belirtilmesi ancak mevcut yaralanmanın mağdurun duyu ve organlarından birinin işlevinin sürekli zayıflaması veya yitirilmesine neden olup olmadığı hakkında görüş bildirilmemesi karşısında, mağdurun yaralanmasının TCK’nın 89/2-a veya 89/3-b kapsamında kalıp kalmadığının tespit edilerek sonucuna göre sanıkların hukuki durumunun tayin edilmesi gerekirken eksik inceleme ile yaralanmanın 89/3-b kapsamında olduğu kabulü ile yazılı şekilde karar verilmesi,
2- TCK’nın 53/6. maddesinde “belirli bir meslek veya sanatın ya da trafik düzeninin gerektirdiği dikkat ve özen yükümlülüğüne aykırılık dolayısıyla işlenen taksirli suçtan mahkumiyet halinde 3 aydan 3 yıla kadar bu meslek veya sanatın icrasının yasaklanmasına ya da sürücü belgesinin geri alınabileceğine karar verilebileceğinin düzenlendiği, bir mesleğin icrasının yasaklanabilmesi için ruhsatnameye bağlı olarak yürütülmesi gerekmekte olup,inşaat mühendisi olup müteahhitlik yaptığı anlaşılan sanık … ile kardeşinin inşaatında sigortalı olarak çalışıp kendisinin işlerini yürüten sanık …’nin çalışmalarının ruhsatnameye bağlı olarak yürütülen bir meslek olmadığı nazara alınmadan çalışma hürriyetini kısıtlayacak şekilde genel bir ifade ile inşaat müteahitliği mesleğinden men edilmelerine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanıklar müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı kanunun 8/1. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA 27/11/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.