YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/2305
KARAR NO : 2019/2041
KARAR TARİHİ : 14.02.2019

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/4, 22/3, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın eksik inceleme yapıldığına, ceza miktarına ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
03/06/2012 günü saat 16:20 sıralarında sanık sürücü …’un yönetimindeki otomobil ile 0.71 promil alkollü vaziyette yerleşim yeri dışında, 3.80 metre genişliğinde, bölünmemiş, iki yönlü, kuru, düz, eğimsiz, asfalt kaplama köy yolunda seyir halindeyken aracının sol ön kısmı ile; karşı şeride geçerek şerit ihlalinde bulunarak , karşı yönden gelen katılan sürücü … idaresindeki otomobilin sol ön kısmına çarpması sonucunda … ve kızı ….’nın basit tıbbi müdahale ile giderilecek şekilde, eşi …’ın ise sabit ize neden olacak şekilde yaralandığı olayda, sanığın kazadan yarım saat sonra yapılan alkol ölçümünde 0,71 promil alkollü çıkması karşısında; yerleşik uygulamalar göz önünde bulundurulduğunda, sanığın 1,00 promil altında alkollü olması nedeniyle bilinçli taksir koşullarının oluşmadığı gözetilmeden, sanık hakkında hükmolunan cezadan TCK’nın 22/3. maddesi uyarınca 1/3 oranında artırım yapılmak suretiyle sanık hakkında fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 14/02/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.