YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/2269
KARAR NO : 2018/12135
KARAR TARİHİ : 13.12.2018
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Öldürme
Hüküm : Sanıklar hakkında ayrı ayrı; TCK’nın 85/1, 62/1, 50, 52, 52/4. maddeleri gereğince mahkumiyet
Taksirle öldürme suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanıklar müdafiileri tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanık … hakkında verilen mahkumiyet kararına yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık … müdafiinin kaza ile sanığın eylemi arasında illiyet bağı bulunmadığına, eksik incelemeye ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmedilen 2 yıl 6 ay hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi esnasında, adli para cezasına çevrilmesi ve bir gün karşılığının belirlenmesi sırasında yasal dayanak olan yasa hükümlerinin gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 232/6. maddesi ile TCK’nın 52/3. maddelerine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hüküm fıkrasının (1) numaralı bendin dördüncü paragrafının hükümden çıkarılması yerine, “Sanık … hakkında hükmedilen 2 yıl 6 ay hapis cezası, TCK’nın 50/4-1.a maddesi gereğince sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu ve suçun işlenmesindeki özellikler göz önüne alınarak adli para cezasına çevrilmesine, TCK’nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezası belirlenmesine esas tam gün sayısının 910 gün olarak belirlenmesine, adli para cezasının TCK’nın 52/2. maddesi gereğince bir günlüğü takdiren 20.-TL üzerinden paraya çevrilerek 18.200 TL adli para cezasına çevrilmesine,” ibarelerinin yazılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnamedeki isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
2-Sanık … hakkında verilen mahkumiyet kararına yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre,
Sanık …’un İdaal Oto. Züc. İnş. Teks. Nak. San. Tic. Ltd. Şti.’ni temsilen “Bahçeköy Villaları” sitesinin bir kısım inşaat işlerini üstlendiği, üstlendiği işlerden bina dış cephe mantolama işini taşeron sıfatıyla hareket eden sanık …’a devrettiği, anık …’ın da yanına müteveffa Bayram’ı işçi olarak alıp bina dışına kurduğu iskelede Bayram ile birlikte mantolama işini yaptığı, suç tarihinde ise herhangi bir iş güvenliği önlemi almadan çalıştıkları sırada müteveffanın dengesini kaybedip iskeleden zemine düşerek vefat ettiği olayda; sanık …’nin mal sahibi ile yaptığı anahtar teslim sözleşmesi sonrası bina mantolama işini götürü olarak sanık …’a 11.10.2014 tarihli taşeronluk sözleşmesi ile devrettiği, sözleşmenin dördüncü maddesinde güvenlik önlemlerini almak, her türlü ekipman ve donanım bulundurma zorunluluğunun taşerona yüklendiği, bu durumda sanık …’a kusur yüklenmesinin mümkün olmadığı ve kusuru bulunmayan sanığın atılı suçtan beraatine karar verilmesi gerekirken, hatalı değerlendirme sonucu yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi
Kanuna aykırı olup, sanık … müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA; 13.12.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.