YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/2142
KARAR NO : 2017/7857
KARAR TARİHİ : 24.10.2017

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/4, 62, 53/1. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin sair temyiz itirazlarının reddine,ancak;
TCK’nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeksizin sanık hakkında hak yoksunluğuna hükmedilmesi,
Dairemizin 06/05/2014 tarih, 2013/18810 Esas – 2014/10947 Karar sayılı bozma ilamına konu olan mahkemenin 21/03/2013 tarihli ek kararı ile sanığın TCK’nın 89/4, 62, 50, 52 maddeleri gereğince 6000 tl adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, hükmün yalnızca sanık müdafii tarafından temyiz edildiği, Dairemizce yapılan temyiz incelemesi sonucu hükmün bozulmasından sonra yapılan yargılama sonunda sanık hakkında TCK’nın 89/4, 62. maddeleri gereğince sonuç olarak 10 ay hapis cezasına hükmedilerek cezalandırılmasına karar verildikten sonra CMUK’un 326/son maddesi gözetilip infazın 21/03/2013 tarihli ek kararla verilen 6000 TL adli para cezası esas alınarak yapılmasına karar verilmesi yerine sanığın 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, bu hususların yeniden yargılama yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden,hükmün 8. fıkrasından sonra gelmek üzere “9- ”Sanığın 6000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına dair 21/03/2013 tarihinde verilen ek kararın yalnızca sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi nedeniyle CMUK’un 326/son maddesi gereğince sanığın ceza miktarı itibariyle kazanılmış hakkı gözetilerek infazının 6000 TL adli para cezası üzerinden yapılmasına” cümlesinin yazılması ayrıca TCK 53/1. maddesine ilişkin hüküm fıkrasının 7. bendinin hükümden çıkartılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24.10.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.