YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/2032
KARAR NO : 2017/3092
KARAR TARİHİ : 12.04.2017
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Dairemizce verilen 30/03/2016 gün ve 2016/3063 Esas, 2016/5254 sayılı karara Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca, “Sanık taşınmazı 10/08/2010 tarihinde iktisap etmiştir. Sanık Koru Mah., 2570 Sok., No: 1-19, Yenimahalle, Ankara adresinde ikamet etmektedir. Sanığın ilanın yapıldığı anda Karaburun’da ikamet ettiği kanıtlanmış değildir. Sanığın taşınmazın bulunduğu konumun sit alanı kapsamında kaldığına ilişkin 05.05.2000 tarihli duyurudan haberdar olduğu, taşınmazın sit alanı kapsamında kaldığını bildiği yönündeki yargı ihtimali, varsayıma dayalı, anayasal hukuki güvenlik ilkesine aykırı bir yargıdır. Sanığın taşınmazın sit kararı kapsamında kaldığını bildiği, varsayım boyutunda kalmış bir iddiadır. Süreçte toplanan yazılı ve sözlü kanıtların değerlendirilmesinde, sanığın 2010 yılında iktisap ettiği taşınmazın lokasyon, yerleşke olarak sit alanı içinde bulunduğunu bildiği, sanığın üzerine atılı 1. derecede sit alanına fiziki ve inşai müdahalede bulunmak suçunu, bilerek ve isteyerek işlediği her türlü şüpheyi giderecek kanıtlarla kanıtlanmış değildir. Sanığın taşınmazının çok küçük bir kısmında yapmış olduğu restorasyonu, balkonları kapatmaya, çok az bir kısmı meteorolojik etkilerden korunmak için dış duvarla donatması, balkonları PVC malzemeyle kapatması, 2918 sayılı Yasanın 9. maddesi kapsamında sit alanına inşai ve fiziki müdahale niteliğinde faaliyetler kapsamında da değildir” gerekçesiyle itiraz edilmekle, 5271 sayılı CMK’nın 308. maddesine 02/07/2012 gün ve 6352 sayılı Kanunun 99. maddesi ile eklenen 3. fıkra uyarınca itiraz konusu değerlendirildi;
İzinsiz müdahalede bulunulan taşınmazı kapsayan alanın, İzmir I Numaralı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulunun 07/05/1992 tarih ve 3683 sayılı kararı ile tescilli 1. derece doğal sit alanı niteliği taşıdığı, Karaburun Belediye Başkanlığınca düzenlenen 01/05/2000 tarihli tutanak ile 02/05/2000 tarihli hoparlör ilan zabıt varakasından, tescile ilişkin kurul kararının mahallinde ilan edildiğinin anlaşıldığı, kolluk kuvvetlerince düzenlenen 27/08/2012 tarihli tutanakta da, “Güzelkent Yapı Kooperatifinde ikamet eden şahıslar ile yapılan görüşmede, söz konusu parselin çevrede oturan şahıslar tarafından sit alanı olduğunun bilindiği, yaklaşık 12 yıl kadar önce site sakinlerinin siteye taşınırken söz konusu alanın sit alanı olduğunu öğrendikleri” bilgisine yer verildiği, gerek mahallinde ilan yapılması gerekse sitede yaşayanlar tarafından bölgenin niteliğinin bilindiğine dair zabıta araştırması dikkate alındığında, atılı suçun maddi ve manevi unsurlarının oluştuğu kabul edilerek verilen itiraza konu Dairemiz kararında isabetsizlik bulunmadığı değerlendirilmekle;
02/07/2012 gün ve 6352 sayılı Kanunun 99. maddesi ile 5271 sayılı CMK’nın 308. maddesine eklenen (2) ve (3). fıkra hükümleri uyarınca itiraz konusu değerlendirilip, önceki kararda değişiklik yapılmasını gerektiren herhangi bir nedenin bulunmadığı, konunun Yargıtay Ceza Genel Kurulunca sonuca bağlanmasının daha uygun olacağı anlaşıldığından, dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 12/04/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.