Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2017/1992 E. 2018/11753 K. 06.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/1992
KARAR NO : 2018/11753
KARAR TARİHİ : 06.12.2018

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan, sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Meydana gelen olay nedeniyle yaralan katılanın, yüzde sabit iz açısından kati raporu alınmış olup tebliğnamedeki I no’lu, TCK’nın 89/1. maddesindeki seçenek cezalardan hapis cezasının tercih edilmiş olması karşısında, aynı Kanunun 50/2. maddesinin amir hükmü uyarınca bu ceza, adli para cezasına çevrilemeyeceğinden tebliğnamedeki II no’lu bozma görüşüne iştirak edilmemiştir.
05.01.2015 tarihinde sanığın Türkiye’de bulunan mernis adresine yapılan gerekçeli karar tebliğinin, temyiz dilekçesi kapsamından tebliğ tarihinde yurt dışında bulunduğunun anlaşılması nedeniyle usulsüz olduğu, öğrenme ile sürenin başladığı, sanık müdafiinin 19.01.2015 tarihli temyiz dilekçesinin bu nedenle süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafiinin eksik incelemeye,kusur oranına, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddi ile hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 06.12.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.