Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2017/1986 E. 2018/10568 K. 08.11.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/1986
KARAR NO : 2018/10568
KARAR TARİHİ : 08.11.2018

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1, 89/2-b, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
TCK’nın 89/1. maddesindeki seçenek cezalardan hapis cezasının tercih edilmiş olması karşısında, aynı Kanunun 50/2. maddesinin amir hükmü uyarınca bu cezanın adli para cezasına çevrilemeyeceğinden tebliğnamedeki 2 no’lu bozma görüşüne, meydana gelen olayda tarafların beyanları, keşif ve trafik bilirkişi raporu ile tali kusurlu olarak kazaya sebebiyet verdiğinin tespit edilmesi karşısında eksik inceleme nedeniyle tebliğnamedeki 1 no’lu bozma görüşüne işirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin sair temyiz itirazlarının reddine,ancak;
1-TCK’nın 51. maddesinin sanık hakkında uygulanıp uygulanmamasına karar verilirken, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar birlikte ve isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle takdir hakkının kullanılmasının gerektiği gözetilmeden, bir kişinin yaralanması ile sonuçlanan kazanın oluşumunda tali kusurlu olduğu tespit ve kabul edilen sanık hakkında TCK’nın 51. maddesinde düzenlenen erteleme hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışmasız bırakılması,
2-Hükmün gerekçe kısmında sanık hakkında belirlenen cezanın TCK’nın 51. maddesi uyarınca ertelenmesine karar verilmesi gerektiğinin belirtilmiş olmasına rağmen, hükmün esasını oluşturan kısa kararın ve gerekçeli kararın hüküm fıkrasında erteleme hükümleri uygulanmayarak çelişkiye düşülmesi
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 08.11.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.