YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/1817
KARAR NO : 2017/7933
KARAR TARİHİ : 25.10.2017
Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK’nın 85/2, 62, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkûmiyet
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılanlar vekilleri tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Katılan … vekilinin yüzüne karşı 10/03/2016 tarihinde verilen hükmün katılan vekili tarafından 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 310/1. maddesinde öngörülen yasal bir haftalık süre geçtikten sonra 04/04/2016 tarihinde temyiz ettiğinin anlaşılması karşısında; aynı Kanun’un 317. maddesi gereğince katılan vekilinin temyiz isteminin isteme uygun olarak REDDİNE,
2- Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafii ile … dışındaki diğer katılanlar vekillerinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a-Dairemizin 2014/12501 Esas, 2015/9988 Karar sayılı ve 05/06/2015 tarihli bozma ilamında da belirtildiği üzere, bir kişinin ölümü, iki kişinin hayati tehlike geçirecek ve 3. derece kemik kırığı oluşacak şekilde, bir kişinin görme bozukluğu oluşacak şekilde ve 21 kişinin basit tıbbi müdahale ile giderilecek şekilde yaralanmasına tam kusurlu olarak neden olduğu anlaşılan ve mahkemece de bu şekilde kabul edilen sanık hakkındaki temel cezanın, suçun işleniş şekli, kusurunun ve meydana gelen zararın ağırlığı, ölü ve yaralı sayısı, yaralanmaların niteliği ile hak ve nesafet kuralları da gözetilerek alt sınırdan uzaklaşılmak sureti ile tayin ve tespiti gerekirken, temel cezanın eylemin oluş ve sonuçlarına uygun düşmeyecek, bozma ilamını da etkisiz kılacak şekilde 3 yıl hapis olarak belirlenmesi sureti ile yazılı şekilde hüküm kurularak sanık hakkında yeniden eksik cezaya hükmolunması,
Kabule göre de;
b-Sanık hakkında tayin edilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi esnasında, para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının ve sanık hakkında hükmolunan 2 yıl 6 ay hapis cezasının TCK’nın 49/2. maddesi uyarınca kısa süreli olmaması nedeniyle, hükmün esasını teşkil eden kısa kararda ve gerekçeli kararın hüküm kısmında, hürriyeti bağlayıcı cezayı adli para cezasına çevirmenin yasal dayanağını oluşturan TCK’nın 50/4. maddesinin gösterilmemesi
c- Sanık hakkında tayin edilen adli para cezasının taksitlerinden birinin zamanında ödenmemesi halinde, geri kalan kısmın tamamının tahsil edileceği ihtaratı ile yetinilmesi gerekirken, “taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamının tahsiline” karar verilmesi
d- Ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceği hususuna hükümde yer verilmemek suretiyle TCK’nın 52/4. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, katılanlar vekilleri ile sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin bu sebepden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 25/10/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.