YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/1758
KARAR NO : 2018/11910
KARAR TARİHİ : 10.12.2018
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : 1-Sanıklar …, …, …, …, … için:
CMK’nın 223/2-c maddesi gereğince beraat
2- Sanıklar … ve … için ayrı ayrı; TCK 85/1,62,50,52,52/4 maddeleri gereğince mahkumiyet
Taksirle öldürme suçundan sanıklar … ve …’nin mahkumiyetlerine ilişkin hükümler, sanıklar müdafiileri tarafından, diğer sanıkların beraatlerine ilişkin hükümler katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanıklar …, …, …, …, … haklarında kurulan beraat hükümlerine yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılanlar vekilinin, sanıkların cezalandırılması gerektiğine, verilen kararın hukuka ve yasalara aykırı olduğuna yönelik temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA,
2-Sanıklar … ve … haklarında kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanıklar müdafiilerinin, bilirkişi raporlarının yetersiz olduğuna, iş güvenliği uzmanlarınca tutulan belgelerin getirilerek bilirkişi raporunun düzenlenmesi gerektiğine, tali kusurlu olan sanıklar hakkında yetersiz gerekçe ile at sınırdan uzaklaşılmasının yerinde olmadığına dair yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanıklar hakkında hükmolunan uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine dayanak teşkil eden uygulama maddesinin TCK’nın 50/4. maddesi delaletiyle 50/1-a maddesi olarak gösterilmesi gerekirken TCK’nın 50. maddesi şeklinde gösterilmesi ve adli para cezasına esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi sureti ile TCK’nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanıklar müdafiilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 2 ile numaralandırılan 3. fıkrasının hükümden çıkarılarak yerine “sanıkların kişilik ve sosyal özellikleri nazara alınarak, sanıklara verilen hapis cezasının TCK’nın 50/4. maddesi delaletiyle 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine, sanığa verilen adli para cezasının TCK’nın 52/3. maddesi gereğince 760 tam gün karşılığı adli para cezası olarak belirlenmesine, TCK’nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 15.200 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibaresinin eklenmek suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10/12/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.