YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/1736
KARAR NO : 2018/12206
KARAR TARİHİ : 17.12.2018

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : 1- Sanık … için; TCK’nın 85/1, 62, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet
2- Sanıklar Kenan, Mustafa, Eyüp için ayrı ayrı; TCK’nın 85/1, 62, 50/4, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanıkların mahkumiyetlerine ilişkin hükümler, sanıklar … ve … müdafii ve sanık … Mercan, sanık …, katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanık … için kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Kararda, ödenmeyen adlî para cezasının hapse çevrileceği belirtilmemiş ise de bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya toplanıp karar yerinde gösterilen delillere mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, olayda kusurunun bulunmadığına, verilen kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna, katılanlar vekilinin, katılanların zararının giderilmediğine, olayda bilinçli taksir olduğuna, adli para cezasına çevrilmesinin yerinde olmadığına yönelik sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmolunan uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine dayanak teşkil eden uygulama maddesinin TCK’nın 50/4. maddesi delaletiyle 50/1-a. maddesi olarak gösterilmesi gerekirken TCK’nın 50/1-a. maddesi şeklinde gösterilmesi ve adli para cezasına esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi sureti ile TCK’nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup, temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 3 ile numaralandırılan 3. fıkrasının hükümden çıkarılarak yerine “sanığın kişilik ve sosyal özellikleri nazara alınarak, sanığa verilen hapis cezasının TCK’nın 50/4. maddesi delaletiyle 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine, sanığa verilen adli para cezasının TCK’nın 52/3. maddesi gereğince 910 tam gün karşılığı adli para cezası olarak belirlenmesine, TCK’nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 18.200 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibaresinin eklenmek suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
2-Sanıklar …, …, … hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerin temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Kararda, ödenmeyen adlî para cezasının hapse çevrileceği belirtilmemiş ise de bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya toplanıp karar yerinde gösterilen delillere mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre, sanık … , mahkemenin eksik inceleme ile karar verildiğine, lehine olan kanun maddelerinin uygulanmadığına, verilen kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna, olayda kusurunun bulunmadığına, verilen kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna, sanık … olayda kusurunun olmadığına, sanık … müdafiin, yüksek gerilim hattının otlarla çevrili olmasından dolayı elektriği kestirmediğine, olayda kusurunun olmadığına, katılanlar vekilinin, katılanların zararının giderilmediğine, olayda bilinçli taksir olduğuna, adli para cezasına çevrilmesinin yerinde olmadığına yönelik sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanıklar hakkında hükmolunan uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesinde, adli para cezasına esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi sureti ile TCK’nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 4 ile numaralandırılan dördüncü bendindeki “TCK’nın 50/4. delaletiyle 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine,” ibaresinden sonra gelmek üzere, “ve TCK’nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 605 gün olarak belirlenmesine,” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 17.12.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.